سعید درویشی الموتی - دانشجوی دکتری عمران سازههای دریایی، دانشگاه تهران
مهدی ایمانی پاچی - کارشناس ارشد عمران سازه های هیدرولیکی ، دانشگاه تربیت مدرس
حسین علیزاده ارمکی - کارشناس ارشد عمران سازه های هیدرولیکی، دانشگاه تربیت مدرس

یکی از روش های متداول و نسبتا جدید به آب اندازی (و از آب گیری) شناورهاء سیستم سینکرولیفت است که به آن آسانسور کشتی نیز می گویند.یکی از مهمترین پارامترها در طراحی و عملکرد سینکرولیفت ظرفیت بالابری آن است که معمولا بصورت اسمی و کلی، بدون در نظر گرفتنمشخصات ویژه ای برای شناور طرح بیان می گردد. ظرفیت بالابری سینکرولیفت تابع متغیرهای مختلفی از جمله ابعاد شناور، ظرفیت و فواصلوینچ ها، ظرفیت و انعطاف پذیری پلتفرم و سازه ی نگهدارنده ی وینچ ها می باشد. در مقاله ی حاضر ابتدا مروری بر نحوه ی تعیین ظرفیت سینگرولیفتبا تاکید بر ظرفیت وینج ها انجام گرفته و برای یک سیستم نمونه» به طور کامل تحلیل ظرفیت صورت پذیرفته است. سپس روشی ابتکاری معرفیمی گردد تا در صورت در اختیار داشتن جزئیات ویژه ای از شناور بهره بردا امکان یا عدم امکان بالا کشیدن آن توسط سینکرولیفت با قطعیتمشخص گردد. اساس روش ابتکاری تعیین خط تاثیر وینج های نصب شده (با تنها یک بار تحلیل سازه ی پلتفرم) است. قابلیت روش در قالب یکمثال کاربردی و با در نظر گرفتن مشخصات یک شناور فرضی مورد بررسی قرار گرفته است.

آسانسور کشتی، ظرفیت بالابری، ضریب توزیع، خط تاثیر