خطوط ساحلی از جمله مهمترین پدیدههای خطی سطح زمین میباشند که طبیعتی دینامیک دارند . به منظور مدیریت زیست محیطی مناطق ساحلی، آگاهی از موقعیت خط ساحلی ضروری می باشد . در اینتحقیق تغییرات خط ساحلی دریاچه ارومیه و تغییرات کاربری اراضی به ویژه محدوده های نمکی ساحل شرقی دریاچه مورد بررسی قرارگرفته است. دریاچه ارومیه بزرگترین آبگیر دایمی آسیای غربی است که درشمال غرب ایران قرار گرفته است. این دریاچه در خطر خشک شدن کامل قراردارد و طی 13 سال گذشته حدود 6 متر کاهش سطح ارتفاع آب داشته است. برای ارزیابی تغییرات خط ساحلی از دادههای ماهواره ای SPOT 5سال 2005 و سنجدهETM+ ماهوارهی لندست سال 2010 استفاده، و به منظور پردازش تصاویر ماهوارههای روش طبقهبندی دانشپایه انتخاب گردید. ابتدا پردازش های اولیه بر روی تصاویر اعمال گردید سپس طبقهبندی و استخراج کلاسها برای هر سال صورت گرفت و در پایان نقشه تغییرات بین دو سال بدست آمد. نتایج حاصل از این نقشه بیانگر تبدیل 20148 هکتار از سطح دریاچه به محدودههای نمکی می باشد که این مقدار تغییر، باعث شده خط ساحلی دریاچه بین 2 تا 8/1کیلومتر پسروی نماید که نشاندهنده شدت بحران در منطقه میباشد

دریاچه ارومیه، دادههای ماهوارهای، طبقهبندی دانشپایه، تغییرات خط ساحلی