سیر تحولات آموزش پزشکی در ایران: از دوره باستان تا معاصر

مقدمه: آموزش با توجه به تاثیرات مثبتی که بر آگاهی، دیدگاه و عملکرد انسان ها می گذارد نقش بسیار مهمی در سیستم های پزشکی دارد. در این پژوهش سعی شده با بررسی آموزش پزشکی سنتی و نوین، سیر تحولات، نقاط ضعف و قوت بیان شود. روش کار: این پژوهش با رجوع به مقالات متعدد و نیز با بررسی پژوهش های مورخین و اندیشمندان متاخر پیرامون آموزش پزشکی انجام شده و با دسته بندی اطلاعات طرحی کلی از سیر تحولات آموزش پزشکی در ایران ارائه گردیده است. یافته ها: با توجه به اینکه شیوه های آموزش در ایران مدت هاست بدون تغییر بوده است متاسفانه آموزش پزشکی چندان ارتقا نیافته و فرم سنتی خود را حفظ کرده است. لذا برای بالندگی هرچه بیشتر نظام آموزش پزشکی، نیازمند مدیریت جامع و پایش دائم برای بهبود کیفیت آن هستیم. نتیجه گیری: برای بهبود کیفیت آموزش پزشکی در ایران باید برنامه های آموزشی متناسب با نیازهای جامعه و امکانات موجود مانند نیروی انسانی و منابع باشد. اهداف آموزش پزشکی نیز باید بصورت شفاف تعریف شده باشد تا کل نظام آموزشی مبتنی بر اهداف از پیش تعیین شده اصلاح گردد.

Keywords:

medical education , both traditional and modern methods of teaching , Iran , آموزش پزشکی , شیوه های آموزش سنتی و نوین , ایران