یاسین علی بیگی ملکرودی - کارشناسی مهندسی نفت، دانشگاه تهران، دانشکدگان فنی، دانشکده فنی فومن
عاطفه حسن زاده - استادیار، مهندسی نفت، دانشگاه تهران، دانشکدگان فنی، دانشکده فنی فومن
یوسف کاظم زاده - دانشگاه تهران، دانشکدگان فنی، دانشکده فنی فومن

راندمان ضعیف نفوذ کربن دی اکسید از مشکلات رایج تزریق این گاز در فرایند های ازدیاد برداشت نفت است. بنابراینبه منظور کاهش این مشکل، فناوری تزریق آب کربناته در میادین نفتی پیشنهاد میشود. آب کربناته آب اشباع شده از گازکربن دی اکسید است که به عنوان سیال جابجا کننده در میادین نفتی تزریق میشود. این گاز ابتدا در فاز آبی قرار دارد وکم کم به فاز نفتی منتقل میشود، ضمن اینکه در حین این انتقال (CO(۲ در فاز محلول باقی میماند. با حل شدن گاز (CO(۲در نفت گرانروی نفت کاهش مییابد. همچنین حجم نفت افزایش مییابد که این امر موجب افزایش تراوایی نسبی نفت وافزایش ضریب نهایی بازیافت نفت نسبت به سیلاب زنی معمولی میشود. نکته حائز اهمیت این است که در فرایند سیلابزنیآب کربناته امتزاج پذیری از اهداف مورد نظر نیست. این امر باعث میشود محدودیت های کمتری برای انتخاب شرایط مخزنو نوع نفت داشته باشیم. علاوه بر این سهولت جدایش مخلوط (CO(۲ و آب در چاه های تولید، حمل و نقل آسان سیال تزریقی،امکان انجام روشهای دیگر ازدیاد برداشت ثالثیه بعد از آن، از برخی از امتیازات ویژه این روش به شمار میرود. در این مقالهسعی شده است مطالعه جامعی از ویژگیهای آب کربناته، مکانیزم های تولید آن، برتری این روش نسبت به سایر روشها ومطالعاتی که در ایران روی این تکنولوژی صورت گرفته است، بحث شود.

تزریق آب کربنانه، (CO(۲ ، ضریب بازیافت، گرانروی نفت، ازدیاد برداشت نفت