فریبا کاظمی جلیسه - ۱. گروه حقوق بین الملل عمومی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد امارات، امارات متحده عربی
عاطفه امینی نیا - ۲. گروه حقوق بین الملل عمومی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد ورامین، تهران، ایران
جمیل حسن پور - ۳. گروه حقوق بین الملل، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد خرم آباد، ایران

زمینه: قضاوت آنلاین روشی کم هزینه تر و سریع تر نسبت به روش قضایی است. با توسعه فن آوری در چند دهه اخیر، امکان برگزاری قضاوت به شکل آنلاین نیز فراهم آمده است. اگرچه کشورهای اندکی این روش را در قوانین خود مورد توجه قرار داده اند، اما در حوزه های مختلفی همچون تجارت بین الملل یا مالکیت معنوی، قضاوت آنلاین در حال شکل گیری و رویه سازی است. پژوهش حاضر در پی آن است که چالش های حقوقی و اخلاقی قضاوت آنلاین را مورد بحث قرار دهد. نتیجه گیری: قضاوت آنلاین از حیث قواعد کلی تفاوتی با مفهوم داوری در کلیت آن ندارد و تنها تفاوت آن استفاده از اینترنت به طور ویژه در رسیدگی و صدور رای می باشد. در مقام رسیدگی و صدور رای همه اسناد از جمله رای قضا از طریق فضای مجازی به داوران و طرفین فرستاده می شود. برگزاری جلسه استماع در قضاوت آنلاین تا حد زیادی بستگی به توانمندی های فن آوری کشورها دارد و لذا برخلاف حقوق داخلی، تصمیم گیری در خصوص برگزاری جلسه عموما با طرفین است نه داور. رای داوری به صورت کپی قابل ارائه به محاکم ملی است. لذا، برای معتبر بودن آرای داوری باید به حقوق داخلی کشورها مراجعه نمود و میزان اعتبار امضای الکترونیک در حقوق داخلی کشورها را سنجید. اما در چارچوب نهادهای بین المللی عموما آرای قضاوت آنلاین معتبر و قابل اجرا هستند. قضاوت آنلاین بعلاوه باید جهت اجرای عدالت مبتنی بر رعایت اصول اخلاقی باشد.

Ethics, Judgment, International trade, Online voting, اخلاق, داوری, تجارت بین الملل, رسیدگی آنلاین