محمدحسین شیرخانی - دانشجوی کارشناسی ارشد مدیریت کسب و کار دانشگاه صنعتی مالک اشتر تهران
مرتضی عباسی - عضو هیئت علمی گروه آموزشی مهندسی صنایع دانشگاه صنعتی مالک اشتر تهران
محمد فروزنده - عضو هیئت علمی گروه آموزشی مهندسی صنایع دانشگاه صنعتی مالک اشتر تهران

سازمان ها و شرکت های کوچک و متوسط در فضای رقابتی و پرریسک کنونی نیاز به همکاری با یکدیگر دارند. این شرکت ها به دلیل نادیده گرفتن الزامات همکاری و همچنین ریسک هایی که در همکاری ها وجود دارد در همکاری با یکدیگر دچار مشکل می شوند و در نهایت منجر به شکست همکاری می شود. به منظور جلوگیری از شکست همکاری ها بین شرکت های کوچک و متوسط و یا افزایش بازدهی همکاری و نیل به مزیت های همکاری برای شرکت های کوچک و متوسط، در این تحقیق به مطالعه ریسک های همکاری در شرکت های کوچک و متوسط پرداخته می شود. بدین منظور با مطالعه ادبیات و پیشینه پژوهش، ریسک های همکاری بین شرکت های کوچک و متوسط شناسایی خواهد شد و توسط نخبگان پالایش و بومی سازی می شوند. در ادامه برای رتبه بندی ریسک های شناسایی شده، قابلیت های همکاری نیز که تاثیر بسیار زیادی بر کنترل و مدیریت ریسک ها دارند به فرآیند پژوهش اضافه می شود. همچنین برای رتبه بندی ریسک ها، اهداف همکاری نیز در نظرگرفته می شود تا به وسیله آن و قابلیت های همکاری، ریسک های قابلیت های همکاری در شرکت های کوچک و متوسط متناسب با اهداف همکاری، شناسایی و رتبه بندی شوند. همچنین قابلیت های همکاری و اهداف همکاری نیز با مطالعه پیشینه پژوهش شناسایی خواهند شد. در ادامه به وسیله تکنیک FMEA ریسک ها رتبه بندی می شوند و به وسیله تکنیک DEMATEL روابط علت و معلولی بین ریسک، قابلیت و اهداف همکاری تعیین می شود. در نهایت مهم ترین ریسک شناسایی شده و مهم ترین قابلیت تعیین می شود. در انتها، استاندارد سازی رویه ها به عنوان مهم ترین قابلیت همکاری و ریسک های ضعف اعتماد، تعهد و صداقت در مدیران و شفافیت نداشتن مفاد قراردادهای همکاری به عنوان مهم ترین ریسک های تهدیدکننده ی اهداف همکاری شناسایی شدند.

ریسک، قابلیت همکاری، FMEA، اهداف همکاری، DEMATEL، رتبه بندی