مقدمه و هدف: دیابت از جمله بیماری های متابولیکی می باشد که می تواند سیستم ایمنی را تحت تاثیر قرار دهد. هدف تحقیق حاضر بررسی اثر هشت هفته تمرین شنا بر عامل نکروز دهنده تومور آلفا و گلبول های سفید موش های صحرایی مبتلا به دیابت بود. مواد و روش ها: در این مطالعه تجربی ۲۴ سر موش صحرایی دیابتی انتخاب و بر اساس گلوکز خون در سه گروه هشت سری (۱) دیابت قربانی هفته اول، (۲) دیابت قربانی هفته آخر، (۳) تمرین شنا تقسیم شدند و جهت بررسی القای دیابت ۱۶ سر موش سالم در دو گروه سالم قربانی هفته اول و سالم قربانی هفته آخر تقسیم شدند. موش های گروه تمرین شنا به مدت هشت هفته، سه جلسه در هفته و هر جلسه ۲۰ تا ۳۰ دقیقه تمرین شنا را انجام دادند.جهت تجزیه و تحلیل یافته ها از آزمون های کالموگروف- اسمیرنوف، تحلیل واریانس یک راهه به همراه آزمون تعقیبی توکی استفاده شد (۰۵/۰≥α). یافته ها: هشت هفته تمرین شنا اثر معناداری بر کاهش عامل نکروز دهنده تومور آلفا دارد ( ۰۲/۰=P) درحالی که اثر معناداری بر گلبول های سفید موش های صحرایی دیابتی ندارد (۱۰/۰=P). بحث و نتیجه گیری: هشت هفته تمرین شنا دارای اثر معناداری بر کاهش عامل نکروز دهنده موش های صحرایی مبتلا به دیابت می باشد در حالی که هشت هفته تمرین شنا اثر معنی داری بر گلبول های سفید موش های صحرایی مبتلا به دیابت ندارد.