احمد نعمتی - دانشجوی دکتری آگروتکنولوژی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه بوعلی سینا
محمدعلی ابوطالبیان - دانشیار گروه زراعت و اصلاح نباتات دانشکده کشاورزی، دانشگاه بوعلی سینا
مهرداد چایی چی - استادیار پژوهشی بخش تحقیقات اصلاح و تهیه نهال و بذر، مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی استان همدان، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویجکشاورزی، همدان، ایران

به منظور بررسی اثرات کم آبیاری بر عملکرد غده و برخی شاخص های مورفولوژیک سیب زمینی تحت تاثیر کودهای زیستیدر دو سال زراعی ۱۳۹۸ و ۱۳۹۹ آزمایش مزرعه ای به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکراردر مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی استان همدان اجرا شد. تیمارهای آزمایش شامل سطوح آبیاری در چهار سطح (آبیاری پس از ۷۰، ۹۰، ۱۱۰ و ۱۳۰ میلی متر تبخیر تجمعی از تشت تبخیر کلاس A) و کود زیستی در شش سطح شامل (بیوفسفات، میکوریزا G. mossea، میکوریزا G. fasciculotum بیوفسفات +میکوریزا G. mossea، بیوفسفات+ میکوریزا G. fasciculotum و شاهد) بود. نتایج نشان داد که تیمار ۱۳۰ میلی متر تبخیر نسبت به تیمار ۷۰ میلی متر تبخیر منجر به کاهش صفاتی مانند عملکرد غده تعداد برگ وزن خشک برگ و وزن خشاک ساقه به ترتیب برابر با ۴۴/۸۷ ، ۵۲/۱۱، ۵۰/۱۸، ۵۳/۶۴ درصد شد. نتایج مربوط به مقابسه میانگین ساده عملکرد غده سیب زمینی نشان داد که استفاده ازسه کود زیستی G. mossea، G. fasciculotum و باکتری بیوفسفات، بیشترین تاثیر را بر صفت عملکرد غده داشتند. کاربرد کودهای زیستی گلوموس فاسیکولاتوم+باکتری +گلوموس فاسیکولاتوم، گلوموس موسه ا، باکتری +گلوموس موسه آ و کاربرد باکتری بیوفسفات به ترتیب نسبت به عدم استفاده از کود زیستی، در تیمار ۱۳۰ میلی متر تبخیر منجر به افزایش عملکرد غده به مقدار ۳۲/۸،۳۱/۷۶،۲۴/۲۵ ، ۱۲/۹۲ و ۱۲/۳۷ درصد شدند.

بیوفسفات، تنش خشکی، گلوموس موسه آ، گلوموس فاسیکولاتوم، سیب زمینی