ارزیابی اثرات تجویز تحت مزمن روغن بذر گل گاوزبان ایرانی در آزمون ماز بعلاوه ای شکل در موش سوری

Publish Year: 1400
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 90

متن کامل این Paper منتشر نشده است و فقط به صورت چکیده یا چکیده مبسوط در پایگاه موجود می باشد.
توضیح: معمولا کلیه مقالاتی که کمتر از ۵ صفحه باشند در پایگاه سیویلیکا اصل Paper (فول تکست) محسوب نمی شوند و فقط کاربران عضو بدون کسر اعتبار می توانند فایل آنها را دریافت نمایند.

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

MVTCONF01_029

تاریخ نمایه سازی: 21 شهریور 1401

Abstract:

اضطراب زیاد و طولانی مدت معمولا با مشکلاتی از جمله افزایش متابولیسم، کاهش ایمنی بدن و اختلالات قلبی-عروقیهمراه می باشد. استفاده از اسیدهای چرب غیراشباع یکی از راهکارهایی می باشد که اخیرا برای پیشگیری و درمان این بیماریمورد توجه قرار گرفته است. روغن بذر گل گاوزبان از مکمل های گیاهی است که امروزه برای بهبود سلامتی توصیه می گردد.بنابراین در این مطالعه اثرات تجویز خوراکی و تحت مزمن روغن بذر گل گاوزبان در موش های سوری در مدل اضطرابی مازبعلاوهای شکل مورد بررسی قرار گرفت. مطالعه در چهار گروه ده تایی از موش سوری انجام شد. گروه ۱، کنترل هیچ تزریقیدریافت نکردند گروه های ۲، ۳ و ۴ بترتیب روغن کنجد (حلال) و روغن بذر گل گاوزبان را با دوزهای ۱و ۳ گرم بر کیلوگرم به صورت گاواژ و یک روز در میان طی چهار هفته دریافت کردند. پس از پایان آزمایش، حیوانات در دستگاه ماز بعلاوه ای شکلقرار گرفتند و تعداد ورود و مدت زمان حضور در بازوی باز و مجموع تعداد ورود به هر دو بازوی باز و بسته ثبت شد. تعداد کلورود به بازوی باز و تعداد کل ورود به هر دو بازوی باز و بسته در هر سه گروه دریافت کننده حلال و روغن بذر گل گاوزباننسبت به کنترل افزایش یافته است. بطوریکه گروههای حلال و دوز ۳ گرم/کیلوگرم روغن بذر گل گاوزبان نسبت به دوز پایینتر این روغن افزایش بیشتری در پارامترهای فوق نشان دادند. اما از نظر آماری این افزایش معنی دار نبوده است. نتایج اینمطالعه نشان میدهد هرچند تجویز مزمن و خوراکی روغن بذر گل گاوزبان توانست اثرات ضد اضطرابی را در مدل ماز بعلاوهای شکل نشان دهد اما این تفاوت معنی دار نبود. بنابراین پیشنهاد می گردد در مطالعات بعدی مدت زمان تجویز افزایش یابد.

Authors

حکیمه گاوزن

گروه علوم پایه، دانشکده دامپزشکی، دانشگاه تخصصی فناوریهای نوین آمل، آمل، ایران

عاطفه عراقی

گروه علوم پایه، دانشکده دامپزشکی، دانشگاه تخصصی فناوریهای نوین آمل، آمل، ایران

رمضان بهزادی

مرکز تحقیقات شمال، انستیتو پاستور ایران، آمل، ایران

مائده رحیمی

گروه علوم پایه، دانشکده دامپزشکی، دانشگاه تخصصی فناوری های نوین آمل، آمل، ایران