شروین صدفیان - دانشکده دامپزشکی دانشگاه تهران، تهران، ایران
پویا هوشمند - دانشکده دامپزشکی دانشگاه تهران، تهران، ایران- پژوهشکده تحقیقات زیستپزشکی دانشگاه تهران، تهران، ایران
معصومه جباری فخر - پژوهشکده تحقیقات زیستپزشکی دانشگاه تهران، تهران، ایران- گروه مهندسی بافت، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی قم، قم، ایران
غلامرضا نیکبخت بروجنی - گروه میکروبیولوژی و ایمونولوژی، دانشکده دامپزشکی دانشگاه تهران، تهران، ایران

در سال های اخیر توجه ویژه ای به وزیکول های خارج سلولی (Extracellular Vesicles) شده است. کاربردهایتشخیصی، درمانی و شناختی این وزیکول ها، آنان را به چشم انداز روشنی برای آینده علوم حوزه سلامت مبدل ساخته است(۱). وزیکول های خارج سلولی، کیسه های کروی متنوعی هستند که از انواع سلول ها ترشح می شوند و با دو لایه فسفولیپیدی احاطه شده اند (۲). همچنین در مایعات بدن از جمله خون (۳)، ادرار (۴)، شیر (۳)، بزاق (۳)، مایع آمنیوتیک(۵) و ... یافت می شوند. با توجه به اندازه، مسیر تشکیل شدن و محتوای داخلی به سه گروه عمده تقسیم می شوند (۱).