استفاده از نانوفناوری در حفظ ویژگی زیست عملگری سوپ ترخینه

به منظور تهیه غذای پروبیوتیک برای مصرف کنندگانی که از محصولات لبنی استفاده نمی کنند یا نمی توانند استفاده کنند، ترخینه تهیهشده با استاترهای اولیه ماست می تواند جایگزین ارزشمندی باشد. هدف از این تحقیق، انکپسوله کردن لاکتوباسیلوس دلبروکئی زیر گونهبولگاریکوس و استرپتوکوکوس ترموفیلوس در نانو الیاف الکترو ریسی شده از نشاسته ذرت (CS) و آلژینات سدیم (SA) و بررسی اثرمحافظتی نانوالیاف بر روی سلولها در طول تهیه ترخینه می باشد. بقای استرپتوکوکوس ترموفیلوس و دلباروکئی زیر گونه بولگاریکوسنانوسکپوله شده ۹۳/۵۰% و ۸۹/۱۶% بود، در حالی که برای سلول های آزاد ۸۵/۳ و ۷۶/۴% بوده است که تاثیر محافظتی قابل توجهی از الیاف نشاسته ذرت/ آلژینات سدیم را بر سلولها در برابر کم آبی محیط ترخینه نشان داد. نانوالیاف پایداری خوبی برای سلول ها در برابرفرآیند گرم کردن سوپ از خود نشان داده و همچنین در دستگاه گوارش مقدار (۶)۱۰ تا (۷)۱۰ CFU/g سلول حفاظت شده و در بدن تغییرباقی می ماند که در محدوده دوز پروبیوتیک توصیه شده برای موثر بودن در بدن مصرف کننده می باشد. این محصول می تواند توسطمصرف کنندگانی مانند گیاهخواران و کسانی که دارای بیماری عدم تحمل لاکتوز یا عدم تحمل پپتیدهای شیر و نمی توانند از محصولاتلبنی استفاده کنند اما به غذای پروبیوتیک نیاز دارند مصرف شود.

Keywords:

بیوپلیمر , الکتروریسی , ریزپوشانی , ترخینه , پروبیوتیک