حمید قاسم زاده نوا - گروه مامایی و بیماری های تولیدمثل، دانشکده دامپزشکی دانشگاه تهران، تهران، ایران
پرویز تاجیک - گروه مامایی و بیماری های تولیدمثل، دانشکده دامپزشکی دانشگاه تهران، تهران، ایران
احمد یوسف - گروه مامایی و بیماری های تولیدمثل، دانشکده دامپزشکی دانشگاه تهران، تهران، ایران
وحید اکبری نژاد - گروه مامایی و بیماری های تولیدمثل، دانشکده دامپزشکی دانشگاه تهران، تهران، ایران

اسپرم اپیدیدیمی از بیضه های سگ های بالغ و سالم پس از اخته در مراکز درمانی دامپزشکی جمع آوری شد و به شش گروهتقسیم شدند: گروه اول لسیتین ۰/۴%، گروه دوم لسیتین ۰/۸%، و گروه سوم لسیتین ۱/۲%، گروه چهارم لسیتین ۱/۶%، گروه پنجملسیتین ۲% و گروه کنترل، زرده تخم مرغ ۲۰ ٪. قبل از انجماد، ارزیابی تحرک (Ocular)، رنگ آمیزی حیاتی ائوزین نیگروزین و HOSTروی تمام نمونه ها انجام شد و پس از یخ گشایی نیز ارزیابی نمونه ها به کمک CASA ، HOST و ائوزین نیگروزین انجام پذیرفت. در نمونههای پس از یخ گشایی، تحرک کلی و نسبت اسپرم با یکپارچگی غشای پلاسما سالم بر اساس آزمون در همه گروه های تحت غلظت هایمختلف لسیتین در مقایسه با گروه کنترل کمتر بود (P ≤ ۰.۰۵).نتیجه گیری نهایی : زرده تخم مرغ نسبت به رقیق کننده های (extenders) مبتنی بر لسیتین برای انجماد اسپرم اپیدیدیمیسگ برتری داشت، و لسیتین سویا به عنوان جایگزین مناسب برای انجماد اسپرم اپیدیدمی سگ مناسب نبود.

لسیتین، اسپرم اپیدیدمی، انجماد، زرده تخم مرغ، سگ