رمضانعلی قادری
عالیه حیدری

زمینه و هدف: بررسی میزان سطح آگاهی و شناخت بیماران مراجعه کننده به واحد مددکاری اجتماعی بیمارستان امام رضا (ع) شهر مشهد، از نقش و وظایف و نقش مددکاراجتماعی بهداشت و درمان در پاییز ۱۴۰۰روش مطالعه: در این پژوهش داده ها در دو بخش کلی دسته بندی می شود . بخش اول شامل داده های توصیفی می باشد و بخش دوم مربوط به داده های استباطی است. جامعه ی مورد پژوهش تمامی مراجعین واحد مددکاری اجتماعی مرکز آموزشی، پژوهشی و درمانی بیمارستان امام رضا (ع) شهر مشهد از تمامی بخش ها که از بین آنها با کمک فرمول شارپ ککران، ۳۹۱ نفر به شیوه ی نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب شدند . در این پژوهش سن، جنس، سابقه دریافت خدمات، محل کونت، میزان درآمد، تاهل و میزات تحصیلات و... افرادی که مشارکت داشته اند، سنحیده شده است. یافته ها: از مجموع ۳۹۱ نفر، ۲۳۱ نفرمرد (۵۸/۶%) و ۱۶۰ نفرزن (۴۰/۶%) با دامنه سنی ۱ ماه تا ۷۳ سال در این مطالعه شرکت کردند، که ازین میان ۷ / ۵۴ % ساکن مشهد و باقی از شهر و روستاهای مجاور برای درمان به این مجتمع درمانی مراجعه کرده اند. همچنین ۶ / ۵۴ % سابقه ی دریافت خدمات از واحد مددکاری اجتماعی را داشته اند. نتیجه گیری: براساس آزمون رگرسیون و همبستگی دومتغیر ، بین تعداد دفعات رجوع و سن رابطه مستقیم و معناداری وجود دارد، بین ترخیص امن بیماران و جنسیت رابطهمعناداری وجود ندارد . بین تسهیل روابط توسط مددکاران و مشاوره توسط مددکار اجتماعی رابطه مستقیم و معناداری وجود دارد . بین فعالیت مددکاران در کلینیک و استخدام آن رابطه مستقیم و معناداری وجود دارد.

آگاهی، مددکاری اجتماعی، مددکار اجتماعی پزشکی، وظیفه، نقش، منطقه