مهسا مروتی سیبنی - دانشجوی کارشناسی آموزش زیست شناسی دانشگاه فرهنگیان پردیس نسیبه تهران، ایران
هما درویش متولی - دانشجوی کارشناسی آموزش زیست شناسی دانشگاه فرهنگیان پردیس نسیبه تهران، ایران
زهرا مروتی سیبنی - دانشجوی کارشناسی ارشد روان شناسی تربیتی، دانشگاه الزهرا (س) تهران، ایران
شقایق واحدی - دانشجوی کارشناسی آموزش زیست شناسی دانشگاه فرهنگیان پردیس نسیبه تهران، ایران
مهسا زینتی درخشان - دانشجوی کارشناسی آموزش زیست شناسی دانشگاه فرهنگیان پردیس نسیبه تهران، ایران

پژوهش حاضر با هدف بررسی میزان کارایی و قابل اجرابودن روش های تدریس نوین (روش های تدریس عملیاتی، آزمایشگاهی، معکوس، نقشه مفهومی، گردش علمی، بدیعه پردازی، ایفای نقش و نمایش علمی) در آموزش زیست دهم ( ۱۴۰۰ - ۱۴۰۱ ) براساس معیارهای تحلیل محتوا صورت گرفته است تا روش های مناسب تدریس هر فصل این کتاب و در نهایت در کل کتاب با توجه به شرایط موجب در کلاس درس مشخص گردد. جامعه آماری دبیران زیست شناسی البرز است که از میان آنها یک نمونه ۲۰ نفره به طور تصادفی انتخاب گردید. ابزار اندازه گیری این پژوهش پرسشنامه محقق ساخته است. روش بررسی اطلاعات به صورت آمار توصیفی می باشد. نتایج تحقیقات نشان می دهد که روش عملیاتی، آزمایشگاهی، گردش علمی، بدیعه پردازی، ایفای نقش و نمایش علمی به ترتیب بیشترین تاثیر را در فصل های ۲ ، ۶ ، ۷ ، ۷ ، ۱ و ۲ و کم ترین تاثیر را در فصل های ۷ ، ۳ ، ۵ ، ۲ و ۵ ، ۶ و ۷ دارد. روش نقشه مفهومی و معکوس در همه فصل به مقدار بالا و زیادی موثر اند. از نظر کارایی و قابل اجرا بودن در کل کتاب زیست دهم روش تدریس نقشه مفهومی بیشترین کاربرد را دارد و روش معکوس و بدیعه پردازی به ترتیب در مرتبه دوم و سوم قرار دارد . همچنین روش آزمایشگاهی نسبت به سایر روشها کمترین امتیاز را در زمینه کارایی و قابل اجرا بودن با توجه به محتوا زیست دهم و شرایط حاکم در کلاس درس کسب کرد.

روش های تدریس نوین، تحلیل محتوا، زیست شناسی