بررسی نتایج بی اعتباری قرارداد بر داوری با تاثیر از رویه قضایی

حجم روز افزون دعاوی، تشریفات و طولانی شدن دادرسی سبب گرایش اشخاص به داوری و مردمی کردن حل اختلافات شدهاست. از طرفی به جهت ابهامات و خلاء در قوانین و مقررات مربوط به داوری و به علاوه بی تجربگی و ناآگاهی داور یا داوران ازوظایف خود، دعاوی به خواسته ابطال رای داوری به دادگستری افزایش یافته است. ابهام، سکوت و تناقض در مقررات داوری درسرایت یا عدم سرایت بی اعتباری قرارداد به قرارداد و شرط داوری ، یکی از مسائل در حوزه داوری است. اینکه آیا بی اعتباری(بطلان) قرارداد موجب بی اعتباری قرارداد و شرط داوری می شود. با بررسی دادنامه های صادره از سوی محاکم قضایی و باالتفات به اینکه رویه قضایی که تکرار تصمیم قضایی در موضوع واحد است که می تواند نظم حقوقی در جامعه همراه با راه حلتازه ای ایجاد نماید، محقق با مداقه در آراء حقوقی دادگستری که در خزائن قضایی وجود دارد، به این نتیجه دست یافته استکه بی اعتباری قرارداد (قرارداد پایه)، موجب بی اعتباری قرارداد و شرط داوری می گردد. از طرفی مجاز نبودن یعنیممنوعیتی که قانونگذار به طور مطلق یا نسبی پیش بینی کرده است و در رویه قضایی به همین معنا و بعضا در معنای اختیاراستفاده شده است و ممنوعیت از داوری غالبا تبادر به زمان صدور رای داور دارد نه نصب.

Keywords:

بی اعتباری قرار داد , شرط داوری , رویه قضایی