آمنه سبحانی - دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم تحقیقات تهران دانشکده علوم و فناوری نوین پزشکی رشته مهندسی پزشکی گرایش بافت
عاطفه رستگار - دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم تحقیقات تهران دانشکده علوم و فناوری نوین پزشکی رشته مهندسی پزشکی گرایش بافت
همایون یکتایی - دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران شمال دانشکده فنی و مهندسی، عضو دپارتمان مهندسی پزشکی دانشگاه تهران شمال و دانشگاه آزاد اردبیل

سیستم های دارورسانی یک راه امیدوارکننده برای تحویل هدفمند دارو در یک بازه زمانی معین است. سیستم های تحویل پلیمری با استفاده از نانوالیاف الکتروریسی شده برای بسیاری از کاربردها، به ویژه برای دارورسانی و مهندسی بافت در صنعت مراقبت های بهداشتی، توسعه یافته اند. در این مطالعه، یک حامل داروی نانوالیاف از طریق دو فرآیند الکتروریسی مختلف، ترکیبی و کواکسیال، با استفاده از کربوکسی متیل سلولز ترموپلاستیک جدید و پلی (اتیلن اکسید) ساخته شد. TCMC توسط پیوند کوپلی مریزاسیون با متیل آکریلات سنتز شد. تتراسایکلین هیدروکلراید به عنوان یک مدل دارویی در این نانوالیاف گنجانیده و عملکرد آنها به عنوان داربست حامل دارو مورد ارزیابی قرار گرفت. مورفولوژی ساختار نانوالیاف به دست آمده در زیر میکروسکوپ الکترونی روبشی مشاهده شد و تغییرات ساختاری پلیمر قبل و بعد از پیوند و تایید اختلاط دارو بر روی الیاف با طیف سنجی فروسرخ تبدیل فوریه مشخص شد. برای پیش بینی شرایط بهینه برای ساخت نانوالیاف از روش سطح پاسخ استفاده شد.

دارورسانی، کربوکسی متیل سلولز ترموپلاستیک، نانوالیاف الکتروریسی شده، الکتروریسی کواکسیال