حدیثه حیدری - فوق لیسانس علوم اقتصادی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران مرکز

چکیدهناپایداری منابع درآمدی شهرداری ها در ایران ازجمله چالش های مدیریت شهری است. در نظر داشتن منابع درآمدی پایدار برای اداره شهر موجب شده تا در صورت بروز هرگونه چالش، روند توسعه شهر با کمترین اخلال مواجه شود. منابع مالی برای اداره شهر می تواند شامل منابع درآمدی شهرداری یا هر منبع درآمدی دیگری باشد که برای پرداخت هزینه ها در نظر گرفته می شود. آنچه در ادبیات اقتصاد شهری مورد توجه است، درآمدهای شهرداری در مقابل هزینه های آن است. برخی هزینه های در نظر گرفته شده برای مدیریت مسائل شهری و اداره شهر، تنها زمان حال را شامل نمی شود ودیعه ای برای آیندگان نیز است. در این میان ماهیت شهرداری ها نیز مطرح می شود، این که این نهاد یک بخش خصوصی است که به دنبال کسب درآمد و سود است یا این که یک بخش عمومی است. چهار منبع درآمد شهرداری ها عوارض، کمک دولتی، سهم ارزش افزوده استانی و سایر درآمدها است و خیلی از شهرداری ها به کمک های دولتی وابسته هستند و اگر این کمکها تزریق نشود توان پرداخت حقوق را هم ندارد. و می توان گفت در اقتصاد شهری، درآمدهای پایدار باید از دو خصیصه ی تداوم پذیری و حفظ کیفی محیط شهری برخوردار باشد. تداوم پذیری بدین مفهوم است که اقلام درآمدی باید به گونه ای باشند که در طول زمان قابل اتکا بوده و برای دستیابی به آن بتوان برنامه ریزی های لازم را انجام داد و بنابراین کلیه اقلام درآمدی که به هر دلیل تحت تاثیر شوک ها، بحران، تغییر قوانین و مقررات و نوسانات اقتصادی قرار می گیرند، قابل اتکا نبوده و خصیصه ی اول پایداری را ندارند. از طرف دیگر درآمدهای پایدار باید به گونه ای تعریف شوند که دستیابی به آنها شرایط کیفی شهر را به عنوان یک پدیده زنده در معرض تهدید و تخریب قرار ندهد. در نتیجه وابستگی شدید شهرها به منابع ناپایدار، تبعات نامطلوب بسیاری را گریبانگیر شهرها کرده است. دسترسی شهرداری ها به منابع درآمدی پایدار باعث می شود که شهرداری، نقش فعال تری در محیط شهری ایفا کند.

واژه کلیدی: تامین منابع مالی، منابع مالی پایدار، شهرداری ها