سید مجتبی یاسینی اردکانی
شاهین بنایی بروجنی
مهدی میرزایی علویجه
فاضل زینت مطلق
ریحانه فاریابی

سابقه و اهداف : شناخت سبک های یادگیری در یادگیری بهینه، افزایش بازدهی آموزش، جهت دهی به فعالیت های تدریس و یادگیری حائز اهمیت است. این تحقیق با هدف بررسی سبک های یادگیری و روش آموزش ترجیحی دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی شهید صدوقی یزد در سال ۱۳۹۱ انجام شد. روش بررسی: در این مطالعه مقطعی ۳۵۴ نفر از دانشجویان به روش تصادفی - طبقه ای مورد مطالعه قرار گرفتند. ابزار جمع آوری اطلاعات، دو پرسشنامه استاندارد Joy Reid و پرسشنامه روش آموزش ترجیحی و بخش سوالات جمعیت شناختی و زمینه ای بود. داده های با کمک آزمون های ضریب همبستگی پیرسون، آنالیز واریانس یک طرفه و تی تست مستقل مورد آزمون قرار گرفتند. یافته ها: میانگین سن و معدل شرکت کنندگان به ترتیب برابر با ۳۲/۳ ± ۸۴/۲۱ و ۷۷/۱ ± ۶۹/۱۶ بود . از روش های آموزش ترجیحی در قسمت دروس نظری، روش سخنرانی و در قسمت دروس عملی، روش آموزش تیمی بیشترین امتیاز را کسب کرد. میان سبک یادگیری شنیداری و دیگر سبک های یادگیری همبستگی مستقیم و معناداری وجود داشت. علاوه بر این دانشجویان دانشکده های پزشکی و داروسازی در سبک های یادگیری شنیداری (۰۱۴/۰ P = ) و دانشجویان دانشکده دندانپزشکی در سبک یادگیری حرکتی (۰۰۱/۰ P = ) و گروهی (۰۲۲/۰ P = ) بالاترین نمره را کسب کردند. نتیجه گیری: با توجه به تعیین سبک یادگیری و روش آموزش ترجیحی غالب در هر یک از دانشکده ها و لزوم اهمیت شناخت آن ها از طرف اساتید در جهت برنامه ریزی تدریس با هدف بالا بردن میزان یادگیری فراگیران، برگزاری نشست های هم اندیشی و استفاده از نتایج مطالعه حاضر در گروه های آموزشی دانشگاه مورد تاکید قرار می گیرد.

سبک یادگیری، یادگیری، روش آموزش، آموزش موثر، دانشجو