مهرداد اصغری - Tabriz University of Medical Sciences
مهستی علیزاده - Tabriz University of Medical Sciences
عبدالحسن کاظمی - Tabriz University of Medical Sciences
حسین صفری - Tehran University of Medical Sciences
فرهاد اصغری - The IR-MCI
محمد مهدی باقری اصل - Tabriz University of Medical Sciences
سیامک حیدرزاده - Tehran University of Medical Sciences

سابقه و اهداف : با وجود مزایای بسیار زیاد آموزش الکترونیکی، بررسی مشکلات آن و ارائه راهکارهایی برای حل این مشکلات نه تنها از مزیت های آن نمی کاهد بلکه با توجه به ضرورت رویکرد تغییر آموزش سنتی به آموزش الکترونیکی، دانشگاه ها را در ادامه گام نهادن به این عرصه استوارتر می سازد. روش بررسی: در این مطالعه توصیفی، ۲۴۲ نفر از اعضاء هیئت علمی دانشگاه علوم پزشکی تبریز به صورت تصادفی انتخاب گردید. ابزار به کار رفته پرسشنامه بررسی مشکلات از دیدگاه آنها بوده که با مراجعه حضوری تکمیل و جمع آوری گردید. برای تجزیه و تحلیل داده ها از روش های آماری توصیفی با نرم افزار SPSS.۱۵ استفاده شد. یافته ها : مشکلات در شش رویکرد و بیست و چهار مورد، طبقه بندی و مورد ارزیابی قرار گرفت. میانگین نمرات رویکرد اداری۹۶/۱ ± ۱۸/۱۳، رویکرد الکترونیکی۳۲/۲ ± ۶۶/۱۱، رویکرد تعلیمی۲۲/۲ ± ۳۹/۱۳، رویکرد اقتصادی۰۹/۲ ± ۶۲/۹، رویکرد روان شناختی و فرهنگی۵۳/۲ ± ۴۳/۲۰ و رویکرد اجتماعی و همکاری۹۷/۱ ± ۰۹/۱۰ به دست آمد. از نظر امتیاز بیشترین سهم مشکلات مربوط به رویکرد روان شناختی و فرهنگی و کم ترین سهم مشکلات مربوط به رویکرد الکترونیکی است. نتیجه گیری : اغلب اساتید معتقدند وقت و مهارت کافی را برای تدوین و ارزیابی مواد آموزش الکترونیکی ندارند و همچنین فرهنگ سازی مناسب در این زمینه صورت نگرفته است. در نهایت اساتید نه تنها باید چگونگی تدوین، استفاده از مواد آموزش الکترونیکی را بیاموزند بلکه ضروری است تا با شناخت هرچه بیشتر نقش جدید خود در آموزش الکترونیکی با نوآوری های جدید خود آن را محقق سازند.

e-learning, learning problems, medical education, academic staff, آموزش الکترونیکی، مشکلات آموزش، آموزش پزشکی، اساتید