تعیین رابطه بین محیط مدرسه و کلاس درس با رفتارهای پرخطر و استعداد به اعتیاد در دانش آموزان متوسطه

مقدمه: درک خطرپذیری نوجوان به عنوان اقتضای قابل انتظار و نه به عنوان یک رفتار انحرافی ضروری است. هدف از پژوهش حاضر، بررسی رابطه بین محیط مدرسه و کلاس درس با رفتارهای پرخطر و استعداد به اعتیاد دانش آموزان متوسطه بود. مواد و روش ها: جهت انجام این پژوهش از یک طرح پژوهشی همبستگی استفاده شد. جامعه آماری این پژوهش را کلیه دانش آموزان متوسطه اول در سال تحصیلی ۱۳۹۷- ۱۳۹۸ شهر زاهدان تشکیل می دادند که به روش خوشه ای چندمرحله ای و با استفاده از فرمول کوکران تعداد ۱۰۰ نفر به عنوان حجم نمونه در نظر گرفته شدند. ابزارهای اصلی گردآوری اطلاعات در این پژوهش شامل محیط کلاس درس و مدرسه آلفرد و همکاران (۲۰۰۴)، خطرپذیری نوجوانان ایرانی (۱۳۹۰) و استعداد به اعتیاد (۱۹۹۱) بود. داده ها در مدت سه هفته جمع آوری شدند و سپس با استفاده از آزمون ضریب همبستگی و رگرسیون خطی در نرم افزار ۲۳Spss  تحلیل شدند. یافته ها: نتایج ضریب همبستگی پیرسون نشان داد که رابطه مثبت و معناداری بین محیط کلاس و مدرسه با رفتارهای پرخطر (۲۰.۰=r) در سطح ۹۵ درصد اطمینان وجود دارد. همچنین رابطه معناداری بین استعداد به اعتیاد با محیط کلاس و درس (۰.۲۳=r) دانش آموزان در سطح ۹۵ درصد اطمینان وجود داشت. نتیجه گیری: پیشگیری از رفتارهای پرخطر همواره راحت تر، کم هزینه تر و موثرتر از درمان آن می باشد. بنابراین ایمن سازی فضای مدارس میتواند موجب کاهش بروز رفتارهای خطرناک در دانش آموزان شود.

Keywords:

Classroom Environment , School Environment , Risky Behaviors , Addiction , Student. , محیط کلاس , محیط مدرسه , رفتارهای پرخطر , اعتیاد , دانش آموز.