سحر محسنی - Department of Psychology, Faculty of Humanities, Hatef Educational Institute, Zahedan, Iran
احمد میرگل - university pnu zahedan
حجت عباس نژاد - hatef institute of higher Education h

مقدمه: درک خطرپذیری نوجوان به عنوان اقتضای قابل انتظار و نه به عنوان یک رفتار انحرافی ضروری است. هدف از پژوهش حاضر، بررسی رابطه بین محیط مدرسه و کلاس درس با رفتارهای پرخطر و استعداد به اعتیاد دانش آموزان متوسطه بود. مواد و روش ها: جهت انجام این پژوهش از یک طرح پژوهشی همبستگی استفاده شد. جامعه آماری این پژوهش را کلیه دانش آموزان متوسطه اول در سال تحصیلی ۱۳۹۷- ۱۳۹۸ شهر زاهدان تشکیل می دادند که به روش خوشه ای چندمرحله ای و با استفاده از فرمول کوکران تعداد ۱۰۰ نفر به عنوان حجم نمونه در نظر گرفته شدند. ابزارهای اصلی گردآوری اطلاعات در این پژوهش شامل محیط کلاس درس و مدرسه آلفرد و همکاران (۲۰۰۴)، خطرپذیری نوجوانان ایرانی (۱۳۹۰) و استعداد به اعتیاد (۱۹۹۱) بود. داده ها در مدت سه هفته جمع آوری شدند و سپس با استفاده از آزمون ضریب همبستگی و رگرسیون خطی در نرم افزار ۲۳Spss  تحلیل شدند. یافته ها: نتایج ضریب همبستگی پیرسون نشان داد که رابطه مثبت و معناداری بین محیط کلاس و مدرسه با رفتارهای پرخطر (۲۰.۰=r) در سطح ۹۵ درصد اطمینان وجود دارد. همچنین رابطه معناداری بین استعداد به اعتیاد با محیط کلاس و درس (۰.۲۳=r) دانش آموزان در سطح ۹۵ درصد اطمینان وجود داشت. نتیجه گیری: پیشگیری از رفتارهای پرخطر همواره راحت تر، کم هزینه تر و موثرتر از درمان آن می باشد. بنابراین ایمن سازی فضای مدارس میتواند موجب کاهش بروز رفتارهای خطرناک در دانش آموزان شود.

Classroom Environment, School Environment, Risky Behaviors, Addiction, Student., محیط کلاس, محیط مدرسه, رفتارهای پرخطر, اعتیاد, دانش آموز.