اثربخشی طرحواره درمانی هیجانی بر مقبولیت اجتماعی و رفتار قلدری در نوجوانان مبتلا به اختلال استرس پس از آسیب
Publish place: Health Research Journal، Vol: 4، Issue: 2
Publish Year: 1397
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 139
This Paper With 8 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_HRJB-4-2_004
تاریخ نمایه سازی: 22 شهریور 1401
Abstract:
مقدمه: هدف از مطالعه ی حاضر بررسی اثربخشی طرحواره درمانی هیجانی بر مقبولیت اجتماعی و رفتار قلدری نوجوانان مبتلا به اختلال استرس پس از آسیب در میان نوجوانان بود.
مواد و روش ها: پژوهش حاضر یک طرح نیمه آزمایشی با پیش آزمون-پسآزمون و گروه کنترل بود. جمعیت مطالعه همه نوجوانان پسر آسیب دیده ی شهر خوی (ایران) در سال ۱۳۹۶ بود که تحت حمایت سازمان بهزیستی ایران بودند. ۵۰ نوجوان پسر آسیب دیده از طریق روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند و با گمارش تصادفی در گروه آزمایش یا کنترل قرار گرفتند (۲۵=N). گروه آزمایشی تحت ده جلسه طرحواره درمانی هیجانی قرار گرفت درحالی که در گروه کنترل درمان انجام نگرفت. هر دو گروه پرسشنامه های پذیرش اجتماعی و رفتار قلدری را قبل و بعد از جلسات درمان تکمیل کردند. به منظور بررسی داده ها از آنالیز توصیفی و تحلیل کوواریانس با رعایت پیش فرضهای آن استفاده شد.
یافته ها: تحلیل کواریانس داده ها نشان داد که بین میانگین نمرات گروه آزمایشی در نمرات پس آزمون پذیرش اجتماعی و رفتار قلدری با گروه کنترل تفاوت معنیداری وجود داشت (۰/۰۱=P). همچنین مداخله صورت گرفته باعث افزایش نمرات پذیرش اجتماعی و کاهش نمرات رفتار قلدری در گروه آزمایشی گردید (۰/۰۱=P).
نتیجه گیری: به نظر میرسد طرحواره درمانی هیجانی مداخله مناسبی برای پرداختن به مقبولیت اجتماعی و رفتار قلدری در نوجوانان مبتلا به اختلال استرس پس از آسیب باشد.
Keywords:
Emotional Therapy Schema , Social Acceptance , Bullying Behavior , Post Traumatic Stress Disorder. , طرحواره درمانی هیجانی , مقبولیت اجتماعی , رفتار قلدری , اختلال استرس پس از آسیب.
Authors
مجتبی تاشکه
Department of Clinical Psychology, Shahid Beheshti University of Medical Sciences, Tehran, Iran
محمد حسن دوازده امامی
Department of Clinical Psychology, Shahid Beheshti University of Medical Sciences, Tehran, Iran
میثم بازانی
Department of Clinical Psychology, Shahid Beheshti University of Medical Sciences, Tehran, Iran
میثم شاه حسینی
Department of Psychology, Semnan University, Semnan, Iran
طاهره مصطفی لو
Islamic Azad University of Urmia, Urmia, Iran
مراجع و منابع این Paper:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :