زینب تقدسی - گروه مهندسی کامپیوتر، دانشکده برق و کامپیوتر، دانشگاه آل طه، تهران، ایران،
علی اکبر صدری - گروه مهندسی کامپیوتر، واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد اسالمی، تهران، ایران،گروه مهندسی کامپیوتر، دانشکده فنی و مهندسی، دانشگاه امام علی (ع)، تهران، ایران

رایانش مه، یک توسعه از سرویسهای رایانش ابری برای لبه شبکه برای کاهش تاخیر و ازدحام شبکه است، یکروند تحقیقاتی نسبتا جدید است. هرچند هم ابر و هم مه منابع و سرویس های مشابهی را پیشنهاد میکنند، دومی به وسیله تاخیر کمتر با گره های گسترده تر و ازلحاظ جغرافیایی توزیع شده برای پشتیبانی از پویایی و تعامل زمان واقعی مشخصشده است. با توجه به رشد چشم گیر شبکه های متحرک و پیچیدگی برنامه های کاربردی، محاسبات در این سیستمهای قابل حمل نیز افزایش یافته است. از طرف دیگر اینترنت اشیاء نیز افزایش چشمگیری داشته است که میتوان از ظرفیت محاسباتی آنها به عنوان محاسبات لبه و یا مه استفاده نمود. با در نظر گرفتن ظرفیت محاسباتی محدود دستگاه های متحرک و دائمی نبودن حضور سیستمهای مه ای، ارسال محاسبات بر روی سیستم های ابری نیز امری هوشمندانه جهت سرعت دادن به اجرای برنامه های کاربردی است. شبیه سازی یک فناوری حیاتی هم در محاسبات مه و هم در محاسبات ابری است که ماشینهای مجازی۱ را قادر میسازد تا در یک سرور فیزیکی برای اشتراک گذاری منابع همزیستی کنند. این ماشینهای مجازی میتوانند موضوعی برای حملات مخرب یا میزبانی سرور فیزیکی که میتواند خطای سیستمی را تجربه کند باشند، هر دو اینها در عدم دسترسی سرویسها و منابع نتیجه میدهد. ازاینرو، در این تحقیق، توجه خود را بر روی مفاهیم تحرک ۲و مهاجرت ۳در رایانش ابری ۴و مه متمرکز میکنیم.

رایانش ابری، رایانش مه۵، تحرک، مهاجرت