ارزیابی توان آنتاگونیستی سودوموناس های فلورسنت ریزوسفر سیب زمینی در کنترل Ralstonia solanacearum در شرایط گلخانه

Publish Year: 1396
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 49

This Paper With 12 Page And PDF Format Ready To Download

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

JR_JAEN-85-2_003

تاریخ نمایه سازی: 23 شهریور 1401

Abstract:

این پژوهش، با هدف ارزیابی توان آنتاگونیستی باکتری های Pseudomonas fluorescent علیه Ralstonia solanacearum عامل پژمردگی باکتریایی سیب زمینی در گلخانه انجام شد. تعداد ۸۰ استرین سودوموناس روی محیط کشت King,s B از خاک پیرامون ریشه و غده سالم گردآوری شده از ۱۰ مزرعه جدا شد. باکتریR. solanacearum از سیب زمینی آلوده روی محیط کشت اختصاصی دارای تری فنیل تترازولیوم کلراید (TTC) جداسازی شد. توانایی استرین های باکتری های P. fluorescent در جلوگیری از رشد بیمارگر با استفاده از آزمون کشت سه نقطه ای و اندازه گیری هاله بازدارنده در قالب طرح کاملا تصادفی با سه تکرار بررسی شد. نتایج نشان داد که استرین های EH۸۷، EH۲۰۳ با میانگین قطر هاله بازدارنده ۳.۷۸ و ۳.۶۵ سانتی متر و استرین های EH۲۷ و EH۴۰ با میانگین قطر هاله بازدارنده ۱.۸۵ و ۱.۵۴ سانتی متر به ترتیب بیشترین و کمترین درصد بازدارندگی از رشد را نشان دادند. بر مبنای نتیجه آزمایش بازدارندگی در آزمایشگاه از میان استرین های بررسی شده، تعداد نه استرین به عنوان نماینده برای بررسی های گلخانه ای انتخاب شدند. نتایج تعیین ویژگی های فنوتیپی و واکنش فوق حساسیت در بر گ های توتون نشان داد که این نه استرین به گونه های Pseudomonas putida و بیووارهای یک، دو و چهارP. fluorescens تعلق دارند. توان آنتاگونیستی استرین های سودوموناس های فلورسنت علیه باکتریR. solanacearum در شرایط گلخانه با روش آغشته سازی نشاء در قالب طرح بلوک کامل تصادفی با سه تکرار بررسی و فاکتور های رشد پس از سه ماه اندازه گیری و ثبت شد. نتایج نشان داد که استرین های EH۷۰، EH۴۹ کارایی بیوکنترلی بالایی نسبت به شاهد آلوده داشته و توانستند به ترتیب میزان بیماری را ۸۴ و ۷۵ درصد کاهش دهند. ژن های کد کننده ۱۶SrRNA استرین های برگزیده با استفاده از پرایمرهای همگانی توسط PCR تکثیر و سپس توالی یابی شد. نتایج نشان داد که استرین EH۵۳، ۹۸ درصد به باکتری های، Pseudomonas fluoresent شباهت دارد.

Authors

المیرا حسنی

دانشجوی کارشناسی ارشد بیماری شناسی گیاهی؛ گروه گیاهپزشکی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه بوعلی سینا، همدان، ایران

غلامرضا خداکرمیان

استاد؛ گروه گیاهپزشکی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه بوعلی سینا، همدان، ایران

مراجع و منابع این Paper:

لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :
  • ABDELGHAFAR, N. Y. and W. M. ABDELSAYED, ۱۹۹۷. Biological control ...
  • AYER, S. H., P. RUPP and W. T. JOHNSON, ۱۹۱۹. ...
  • BENEDUZI, A., A. AMBROSINI and L. M. PASSAGLIA, ۲۰۱۲. Plant ...
  • CHAMPOISEAU, P. G., J. B. JONES and C. ALLEN, ۲۰۰۹. ...
  • CHAMPOISEAU, P. G., J. B. JONES, T. M. MOMOL, J. ...
  • CRONIN, D., Y. MOËNNE-LOCCOZ, A. FENTON, C. DUNNE, D. N. ...
  • DENNY, T. ۲۰۰۷. Plant pathogenic Ralstonia species. In Plant-associated bacteria ...
  • DRANCOURT, M., C. BOLLET, A. CARLIOZ, R. MARTELIN, J. P. ...
  • FRAVEL, D. R. ۱۹۸۸. Role of antibiosis in the biocontrol ...
  • FRENCH E. R. ۱۹۹۴. Strategies for integrated control of bacterial ...
  • GRAHAM, D. C. and W. HODGKISS, ۱۹۶۷. Identity of gram ...
  • HALLMANN, J. A. QUADT-HALLMANN, W. F. MAHAFFEE and J. W. ...
  • HAYWARD, A. C. ۱۹۹۱. Biology and epidemiology of bacterial wilt ...
  • HENOK, K., A. FASSIL and H. YAYNU, ۲۰۰۷. Evaluation of ...
  • HUGH, R. and E. LEIFSON, ۱۹۵۳. The taxonomic significance of ...
  • KEEL, C. and G. DEFAGO, ۱۹۹۷. Interactions between beneficial soil ...
  • KLEMENT, Z., G. L. FARKAS and L. LOVREKOV, ۱۹۶۴. Hypersensitive ...
  • KLEMENT, Z., K. RUDOLPH and D. C. SAND, ۱۹۹۰. Methods ...
  • KAJEHPOUR, M. ۲۰۱۲. Industerial Plants. Iran Isfahan University Jahad publication, ...
  • KOVACS, N. ۱۹۵۶. Identification of Pseudomonas pyocyanea by the oxidase ...
  • LELLIOT, R. A. and R. S. DICKEY, ۱۹۸۴. Genus VII ...
  • LEMESSA, F. and W. ZELLER, ۲۰۰۷. Screening rhizobacteria for biological ...
  • LEONG, J. ۱۹۸۶. Siderophore: their biochemistry and possible role in ...
  • LIU, Q. G., Z. LI, Z. TANG and X. M. ...
  • MAC FADDIN, J. F. ۱۹۸۰. Biochemical Test for Identification of ...
  • PARK, E. J., S. D. LEE, E. J. CHUNG, M. ...
  • PICARD, C. DI., F. CELLO, M. VENTURA, R. FANI and ...
  • PRABHAT, N. J., G. GARIMA, J. PRAMEELA and R. MEHROTRA, ...
  • PRIOU, S. ۲۰۰۴. Integrated management of bacterial wilt and soil-borne ...
  • RAN, L. X., C. Y. LIU, G. J. WU, L. ...
  • RYAN, A. D., L. L. KINKEL and J. L. SCHOTTEL, ...
  • SCHAAD, N. W., J. B. JONES and W. CHUN, ۲۰۰۱. ...
  • SCHIPPERS, B., A. W. BAKKER and P. A. BAKKER, ۱۹۸۷. ...
  • SECOR, G. A. and N. C. GUDMESTAD, ۱۹۹۹. Managing fungal ...
  • SUSLOW, T. V., M. N. SCHROTH and M. ISAKA, ۱۹۸۲. ...
  • THORNLEY, M. J. ۱۹۶۰. The differentiation of Pseudomonasfrom other bacteria ...
  • VOISARD, C., C. KEEL, D. HAAS and G. DÈFAGO, ۱۹۸۹. ...
  • WELLER, DM. ۱۹۸۸. Biological control of soilborne plant pathogens in ...
  • WINSTEAD, N. N. and A. KELMAN, ۱۹۵۲. Inoculation techniques for ...
  • XU, G. W. and D. C. GROSS, ۱۹۸۶. Field evaluations ...
  • نمایش کامل مراجع