اثر کائولین فرآوری شده بر آفتاب سوختگی میوه های انار

عارضه آفتاب سوختگی و ترکیدگی میوه انار، یکی از عوامل مهم خسارتزای انار در ایران و سایر کشورهای تولید کننده آن  است. این عارضه موجب کاهش کمی و کیفی انار می گردد. در سال ۱۳۸۹، تاثیر ماده طبیعی کائولین فرآوری شده (سپیدان® WP) به صورت محلول پاشی، در دو منطقه ساوه و گرمسار بر روی ارقام ملس و گلوباریک، در قالب طرح آماری بلوک های کامل تصادفی بررسی شد. این محلول چهار مرتبه به فواصل ۴ تا ۵ هفته، در دو غلظت ۳ و ۵ درصد، در فاصله زمانی خرداد تا شهریور ماه روی درختان پاشیده شد. در زمان برداشت میزان شاخص آفتاب سوختگی و ترکیدگی در میوه ها بررسی گردید. میانگین شاخص آفتاب سوختگی میوه های انار در تیمارهای شاهد و محلول پاشی شده با کائولین پنج درصد، به ترتیب، ۱۵/۴ و ۷۷/۱ بدست آمد. در این به ترتیب، حدود ۷/۴۴ و ۲/۴ درصد میوه ها دارای آفتاب سوختگی شدید شدند. نتایج بیانگر کاهش ترکیدگی میوه به میزان ۶۴ درصد و افزایش میانگین وزن میوه ها به میزان ۹ درصد نسبت به شاهد بود. نتایج بررسی میزان کلروفیل برگ و فتوسنتز در درختان شاهد و محلول پاشی شده با کائولین فاقد اختلاف معنی دار بود که نشان دهنده عدم تاثیر سوء کائولین روی درختان انار می باشد. با توجه به نتایج بدست آمده، چهار بار محلول پاشی درختان انار با کائولین فرآوری شده با غلظت پنج درصد، به فواصل ۴ تا ۵ هفته، می تواند خسارت آفتاب سوختگی میوه های انار را کاهش دهد.

Keywords:

انار , آفتاب سوختگی , ترکیدگی میوه , کائولین , کلروفیل , فتوسنتز