گزارش یک گونه از کنه های خانواده (Parasitidae (Acari: Mesostigmata از ایران (گزارش کوتاه)

Publish Year: 1391
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 122

متن کامل این Paper منتشر نشده است و فقط به صورت چکیده یا چکیده مبسوط در پایگاه موجود می باشد.
توضیح: معمولا کلیه مقالاتی که کمتر از ۵ صفحه باشند در پایگاه سیویلیکا اصل Paper (فول تکست) محسوب نمی شوند و فقط کاربران عضو بدون کسر اعتبار می توانند فایل آنها را دریافت نمایند.

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

JR_JAEN-80-2_009

تاریخ نمایه سازی: 23 شهریور 1401

Abstract:

کنه­های خانواده­ی Parasitidae با بیش از ۴۰۰ گونه­ی شناخته شده، دارای پراکنش جهانی بوده و شکارگران آزادزی هستند که از تخم و مراحل نابالغ بندپایان خاک­زی و نماتدها تغذیه می­کنند (۱). این خانواده شامل دو زیر­خانواده­ی Pergamasinae و Parasitinae است که اعضای زیر­خانواده­ی Pergamasinae اغلب به زیستگاه­های نسبتا پایدار مانند لاش­برگ کف جنگل­ها و چمن­زارها، خزه­ها و علف­های دریایی پوسیده تمایل دارند و روابط هم­سفری در بین اعضای این زیر­خانواده تا کنون مشاهده نشده است. اعضای زیر­خانواده­ی Parasitinae در زیستگاه­های ناپایا مانند کود، کمپوست، آشیانه­ی پستانداران و حشرات کوچک و دئوتونمف آن­ها نیز اغلب به صورت هم­سفر یا فورتیک (Phoretic) روی حشرات یافت می­شوند (۴). جنسSaprogamasus Willmann, ۱۹۴۹ با معرفی گونه­ی S. ambulacralis Willmann, ۱۹۴۹ با دارا بودن صفحات پیش­سینه­ای کوچک و اسکلروتینی، صفحه­ی سینه­ای با حاشیه­ی عقبی مستقیم، صفحات پس­سینه­ای مجزا و بدن کم­اسکلروتینی از جنس Trachygamasus Berlese, ۱۹۰۵ جدا معرفی ­شد که این طبقه­بندی توسط عده­ای از متخصصان پذیرفته شد، اما اغلب متخصصان معتقد به مترادف بودن این دو جنس هستند که ما نیز از طبقه­بندی اخیر پیروی می­کنیم (۱). از میان گونه­های گزارش شده از ایران که متعلق به ۱۱ جنس هستند تنها یک گونه از کنه­های این جنس با نام T. gracilis Karg, ۱۹۷۱ از روی لاشه موش از ایران گزارش شده است (۲, ۳). در بررسی­های انجام شده روی کنه­های میان­استیگمای خاک­زی در شمال­غرب استان کرمان و نیز میان­استیگمایان مرتبط با سخت­بالپوشان در منطقه­ی بم، کنه­ی  T. ambulacralis از خاک و لاش­برگ در منطقه­ی مانی (۱۷/۱/۱۳۹۱) و همچنین مرتبط با سوسک Oryctes elegans Prell در منطقه­ی سه کهور (۷/۲/۱۳۹۱) جمع­آوری و شناسایی شد که گونه­ای نزدیک به T. gracilis و گزارشی جدید برای فون کنه­های ایران است. این گونه با داشتن بدن بزرگ­تر (۹۰۰-۷۰۰ میکرومتر)، وجود ۱۸-۱۵ جفت موی اپیستونوتال، شش جفت موی پیش­مخرجی روی صفحه­ی شکمی و صفحات پیش­سینه­ای کوچک و ذوزنقه­ای شکل از گونه­ی نزدیک (T. gracilis) که دارای بدن کوچک­تر (۴۷۵-۴۰۰ میکرومتر)، ۱۵-۱۴ جفت موی اپیستونوتال، هفت جفت موی پیش­مخرجی روی صفحه­ی شکمی و صفحات پیش­سینه­ای بزرگ­تر و تقریبا دایره­ای شکل می­باشد قابل شناسایی است. گونه­ی T. ambulacralis جمع­آوری شده از ایران با دارا بودن ویژگی­های فوق و طول ایدیوزوما ۷۱۳-۶۸۸ میکرومتر از گونه­ی T. gracilis تفکیک می­شود.

Keywords:

Authors

نازنین مهرزاد

گروه گیاهپزشکی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه ولی عصر(عج) رفسنجان، رفسنجان، ایران

مرضیه مثنوی پور

گروه گیاهپزشکی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه ولی عصر(عج) رفسنجان، رفسنجان، ایران

شهروز کاظمی

گروه تنوع زیستی، پژوهشگاه علوم و تکنولوژی پیشرفته و علوم محیطی، دانشگاه تحصیلات تکمیلی صنعتی و فناوری پیشرفته؛ کرمان، ایران

ملیحه لطیفی

گروه گیاهپزشکی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه ولی عصر(عج) رفسنجان، رفسنجان، ایران

مهدی ضیاء الدینی

گروه گیاهپزشکی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه ولی عصر(عج) رفسنجان، رفسنجان، ایران