تعیین بهینه ظرفیت و مکان تاورکرین و محل عرضه مصالح در سایت های ساخت با استفاده از الگوریتم ژنتیک

جانمایی تجهیزات در سایت پروژه­های ساخت، یکی از مهمترین و ضروری­ترین مراحل اولیه در مدیریت­ساخت پروژه­هاست که به­طور قابل توجهی بر بهر­ه­وری پروژه تاثیر دارد. از آنجا که تاورکرین یکی از تجهیزات کلیدی در سایت­های ساخت می­باشد، جانمایی بهینه­ و مدیریت عملیات آن می­تواند عملکرد ساخت را بهبود بخشد. تعیین نوع و مکان­بهینه تاور­کرین، یک مساله بهینه­­سازی ترکیباتی پیچیده سخت است که عوامل درهم قفل شده متعددی در آن تاثیر دارند و حل آن در مقیاس بزرگ از طریق روش­های ریاضی­دقیق میسر نیست. از این­رو استفاده از الگوریتم­های فراابتکاری برای حل آن ضروری است. محل قرارگیری تاورکرین بر ظرفیت مورد نیاز آنو در نتیجه بر هزینه­های کلی حمل و نقل مصالح تاثیر دارد که مدت­ها در تحقیقات مورد توجه نبود. اخیرا در تحقیق جدیدی ظرفیت تاورکرین به صورت متغیرتصمیم­گیری وارد مدلسازی ریاضی شده است. اما مساله در مقیاس کوچک و با روش دقیق حل شده است. از آنجا که در سایت با مقیاس واقعی فضای امکان­پذیر جواب مساله افزایش می یابد، لذا استفاده از تکنیک­های دقیق برای دستیابی به جواب بهینه عملی نیست و استفاده از الگوریتم­های فراابتکاری برای حل مساله ضروری است. این پژوهش در مقیاس بزرگ با استفاده از الگوریتم ژنتیک نوع و مکان بهینه تاورکرین ومحل بهینه عرضه مصالح به عنوان متغیرهای تصمیم­گیری را بر اساس به حداقل رساندن کل هزینه حمل­و­نقل مصالح ارائه می­دهد. نتایج نشان می­دهد که الگوریتم­ژنتیک با موفقیت جواب بهینه راپیدا کرده و منجربه کاهش حدود ۱۴ درصدی در هزینه حمل­ونقل مصالح در مقایسه با زمانی که طرح بندی سایت بر اساس تجربه باشد، می­شود.

Keywords:

سایت ساخت , ظرفیت و مکان تاورکرین , محل عرضه مصالح , بهینه سازی , الگوریتم ژنتیک