محمود محسنی - Agricultural Research Education and Extension Organization
میرحامد سید حسنی - Agricultural Research Education and Extension Organization
منصور شریفیان - موسسه تحقیقات علوم شیلاتی کشور- سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، تهران، ایران.
سمیه حسن پور - دانشگاه پیام نور گیلان، رشت، ایران.

تاثیر جایگزینی سطوح مختلف روغن ماهی کیلکا با روغن کانولا بر شاخصهای رشد، ترکیب لاشه و آنزیم های گوارشی بچه تاسماهیان سیبری (Acipenser baerii) مورد بررسی قرار گرفت. ۱۸۰ عدد بچه ماهی (وزن متوسط ۰۹/۲±۵/۲۲ گرم) به مدت ۱۰ هفته با ۴ جیره غذایی پروتئین و چربی (۴۴ و ۱۴ درصد) ((۱: ۱۰۰ درصد روغن ماهی (FO۱۰۰)، ۲: ۱۰۰ درصد روغن کانولا (CO۱۰۰)،۳: ۵۰ درصد روغن ماهی + ۵۰ درصد روغن کانولا (CO۵۰+FO۵۰) و ۴: ۷۰ درصد روغن ماهی + ۳۰ درصد روغن کانولا (FO۱۰۰+CO۳۰)) تغذیه شدند. میانگین شاخص های رشد و کارایی غذا در بچهماهیان تغذیه شده با جیره های FO۱۰۰ و CO۱۰۰ به طور معنیداری نسبت به ماهیان تغذیه شده با جیره حاوی مخلوطی از روغن کانولا و روغن ماهی (CO۵۰+FO۵۰ و FO۱۰۰+CO۳۰) کمتر بود (۰۵/۰p<). تغییر در نسبت روغن ماهی و روغن کانولا موجب تغییر معنی دار در رطوبت، چربی و خاکستر لاشه (۰۵/۰p<) شد، اما اثر معنی داری بر پروتئین لاشه نداشت (۰۵/۰p>). مقادیر آنزیم لیپاز و کیموتریپسین در ماهیان تغذیه شده با جیره CO۵۰+FO۵۰ به طور معنی داری بالاتر از ماهیان تغذیه شده با جیرههای  FO۱۰۰و CO۱۰۰ بود (۰۵/۰p<). نتایج این تحقیق نشان داد که استفاده ترکیبی از منابع روغن گیاهی و روغن جانوری به نسبت مساوی تاثیر بهتری بر شاخص های رشد، ترکیب لاشه و آنزیم های گوارشی تاسماهی سیبری در مرحله رشد دارد.

Siberian sturgeon (Acipenser baeri), Canola oil, Fish oil, Growth performance and survival, تاسماهی سیبری (Acipenser baerii), روغن کانولا, روغن ماهی, عملکرد رشد و ترکیب لاشه