اثربخشی رویکرد تاثیردرمانی گروهی بر رضایت از زندگی، مهارت حل مسئله و امیدواری دختران نوجوان در خانواده های پرتنش

هدف: هدف پژوهش حاضر بررسی اثربخشی به کارگیری اصول تاثیر درمانی (Impact Therapy) گروهی بر مهارت های حل مساله، امیدواری و رضایت از زندگی در دختران نوجوان خانواده های پر تنش بود. روش: پژوهش حاضر از نظر هدف کاربردی و از لحاظ روش شبه آزمایشی با طرح پیش آزمون-پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه دختران نوجوان دبیرستانی ۱۶ تا ۱۸ سال خانواده هایی است که والدین آن ها در ۵ سال اخیر طلاق گرفته و به دادگاه خانواده مراجعه کرده بودند. روش نمونه گیری به صورت در دسترس بود. برای جمع آوری داده ها از  پرسشنامه های رضایت از زندگی، حل مسئله و امیدواری استفاده شد. یافته ها: مقایسه بین گروهی نشان می دهد تفاوت میانگین نمره های رضایت از زندگی (۰۴۲/۰=p)، مهارت حل مساله (۰۴۹/۰=p)، و امیدواری (۰۱۲/۰=p) بین گروه های آزمایش و کنترل معنی دار است؛ بنابراین می توان گفت تاثیر درمانی گروهی بر رضایت از زندگی، مهارت حل مساله و امیدواری دختران نوجوان خانواده های پرتنش اثر داشته و آن ها را افزایش داده است. نتیجه گیری: تاثیردرمانی با ارتقای تاب آوری نوجوانان خانواده های پرتنش، در مقابل مشکلات به آزمودنی ها کمک کرد تا در برابر عوامل استرس زا از خود مقاومت بهتری نشان داده و بر آنها غلبه کنند. این افراد در نتیجه تاثیر درمانی بیشتر مصمم شدند و نسبت به رویدادهای اطراف خود از میزان کنترل بالاتری برخوردار شدند. به عبارت دیگر این مداخلات به شرکت کنندگان کمک کرد با مسائل مختلف زندگی بهتر برخورد کنند و حتی رویدادهای ناخوشایند را به عنوان فرصت در نظر بگیرند

Keywords:

Impact Therapy , hopefulness , problem-solving skill , life satisfaction , resiliency , adolescent girls , high-tension families , تاثیردرمانی , امیدواری , مهارت حل مساله , رضایت از زندگی , تاب آوری , دختران نوجوان , خانواده های پرتنش