حدیث آریایی - دانشجوی دکتری، گروه علوم و صنا یع غذایی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد آ یت الله آملی، آمل
پیمان آریایی - دانشیار گروه علوم و صنایع غذا یی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد آیت الله آملی، آمل
داود زارع - استادیار گروه بیوتکنولوژی، سازمان پژوهش های علمی و صنعتی ایران، تهران
سعید میردامادی - استاد گروه بیوتکنولوژی، سازمان پژوهشهای علمی و صنعتی ایران، تهران
شهرام نقی زاده رئیسی - استادیار گروه علوم و صنایع غذا یی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد آیت الله آملی، آمل

به طور سنتی، پروبیوتیک های مبتنی بر میکروارگانیسم های زنده هم مفید و هم بیخطر در نظر گرفته میشوند. پروبیوتیک های موجود در بازار را باید به عنوان اولین نسل ابزار اصلاح اختلالات میکرواکولوژیکی در نظر گرفت. متابیوتیک ها اجزای ساختاری میکروارگانیسم های پروبیوتیک و/یا متابولیت های آنها و/یا مولکول ها ی سیگنال دهنده با ساختار شیمیایی مشخص مشخص هستند که میتوانند عملکردهای فیزیولوژیکی خاص میزبان، عملکرد تنظیم کننده متابولیک و/یا واکنش های رفتاری مرتبط با فعالیت بومی میزبان را بهینه کنند. متابیوتیک ها به دلیل ساختار شیمیایی دقیق، دوز مناسب، بسیار ایمن و ماندگاری طولانی دارای مزایای بسیاری بوده و نتیجه تکامل طبیعی مفهوم پروبیوت یک هستند. گفته میشود که این مواد در مقا یسه با پروبیوتیک های کالسیک مبتنی بر میکروارگانیسم های زنده دارای قابلیت جذب، متابول یسم، توزیع و دفع بهتری هستند. بنابراین استفاده از محصولات متابیوتیک ممکن است رویکرد دقیق تری برای درمان شرایط پاتولوژیک مرتبط با عدم تعادل میکروبیوتای میزبان ارائه دهد اما اصلی ترین نقش متابیوتیک ها، نقش تعدیل کنندگی فرآیندهای اساسی در بدن است.

متابیوتیک، محصولات میکرواکولوژیکال، متابیوتیک های سلولی و متابیوتیک های متابولیت، مولکول های گازی.