فاطمه سادات میر - دانشجوی دکترای مدیریت بازرگانی و راهبردی، گرایش منابع انسانی و رفتار سازمانی، دانشکده مدیریت و حسابداری، دانشگاه علامه طباطبائی

امروزه نیروی انسانی به عنوان ارزشمندترین سرمایه سازمان با مسائل و مشکلات عدیده ای روبه رو است . کارشناسان مدیریت و روانشناسان سازمانی توجه خود را به عواملی که در افزایش یا کاهش کارآیی انسان تاثیر می گذارد معطوف داشته و تلاش میکنند با شناسایی این عوامل و به کارگیری تمهیدات لازم بر تاثیر عوامل مثبت افزوده و از نقش عوامل منفی بکاهند. استرس یکی از عوامل موثر بر عملکرد افراد در سازمانهاست که سلامت و بهداشت بسیاری از افراد را در معرض خطر قرار می دهد بدین لحاظ در دهه ی اخیر موضوع استرس و آثار آن در سازمان به یکی از مباحث اصلی رفتار سازمانی تبدیل شده است. در این پژوهش که از نوع کتابخانه ای می باشد به بررسی مدل های مختلف کاهش استرس شغلی پرداخته و در نهایت یک الگوی جامع برای کاهش استرس شغلی پیشنهاد شده است. این الگو شامل ۸ عامل اصلی می باشد که عبارتند از: مدیریت تغییر، شفافیت وظایف نقش و دوری از ابهام و تعارض، هوش عاطفی، افزایش تاب آوری، طراحی مناسب شغل، اصلاح ویژگی های شخصیتی، افزایش اعتماد و امنیت شغلی و شرایط مناسب محیط.

استرس، مدل های کاهش استرس شغلی، تاب آوری، فرسودگی شغلی