رحمت شایسته فرد - استادیار گروه معارف و تربیت اسلامی دانشگاه فرهنگیان.

آموزش معارف اسلامی در دوره های گوناگون تحصیلی، از مهمترین دغدغه های دست اندرکاران تعلیم وتربیت است. باتوجه به اهمیت معارف اسلامی در سبک زندگی، از طرفی رویارویی و گسترش فضاهای مجازی در عصر حاضر، لازم است فضاهای آموزشی از تدریس محور بودن خارج شود و به سمت تحول آفرینی در تربیت حرکت کند. ازاین رو، سوال اصلی پژوهش حاضر آن است که ازچه فضاهای آموزشی دیگری به غیر از محیط های متداول آموزشی میتوان استفاده کرد که هم جذابیت مباحث را افزون کند و هم تاثیرگذاری بیشتری پرمخاطب داشته باشد. در مقاله حاضر که با روش توصیفی تحلیلی تهیه گردیده، پس از بررسی آیات و روایات اسلامی مهمترین روش های تربیت دینی استخراج شده عبارت اند از: «زمینه سازی برای انس با خداوند متعال»، «حضور در عبادات جمعی مثل نمازجماعت و نمازجمعه»، «ارتباط با قرآن کریم»، «ارتباط با معصومان »، «انس با مطالعه»، «رفت وآمد با بزرگان دینی»، «آشنایی با فرهنگ ایثار و شهادت»، «زیارت قبور مومنان»، «عیادت از بیماران»، «سیر در زمین به منظور مطالعه در احوال گذشتگان»، «چشاندن سختی به متربی» و «حضور در کانون های اصلاح و تربیت» که با استفاده از محیط هایی همچون: شرکت در مجالس دعا و عبادات جمعی، محافل جذاب قرآنی، جلسه اخالق بزرگان دینی، تشییع جنازه برادران دینی، زیارت مرقد معصومان، قبور مومنان و بزرگان دینی، حضور در کتابخانه و محیط مطالعه، مطالعه زندگی نامه و وصیت نامه شهدا، حضور در منزل و گفتگو با نزدیکان شهیدان، حضور سر مزار شهیدان، بازدید از مناطق عملیاتی دفاع مقدس، آسایشگاه جانبازان، بیمارستان ها، مراکز توان بخشی و نگهداری بیماران کمتوان ذهنی، سرای سالمندان، کمپ های ترک اعتیاد، زندان و کانون های اصلاح و تربیت، شرکت در اردوهای با شرایط سخت و برخی از فعالیت های ورزشی مثل کوه نوردی، قابل تحقق است

الهیات، آموزش الهیات، روش های تربیتی، محیط های یادگیری