محرومیت نسبی، اقتصاد و امید به زندگی مورد مطالعه: دانشجویان دانشگاه شهیدچمران اهواز

مفهوم امید یک سپر پیشگیرانه بسیار مهم در مواجه با مخاطرات جهان معاصر است که به ویژه در مسیر توسعه میتواند مهمترینمحرک کنشگر انسانی در تعیین اهداف و صرف انرژی برای پیگیری آن اهداف باشد. نکته ای که باید در جهان معاصر در ارتباط باامید به زندگی مبتنی بر مطالعات صورت پذیرفته در کشورهای توسعه یافته مد نظر قرار داد آن است که تفاوتهای معناداری درکمیت این متغیر با توجه به متغیر نابرابریهای اجتماعی قابل مشاهده است. در این ارتباط با توجه به وضعیت حال حاضر کشور بهلحاظ شرایط استراتژیک منطق های و جهانی و همچنین پیامدهای همه گیری کوئید- ۱۹ در مقاله حاضر به بررسی رابطه بینمحرومیت نسبی، امید اقتصادی و اعتماد نهادی با امید به زندگی در جامعه آماری دانشجویان با روش پیمایش و استفاده از ابزارپرسشنامه پرداخته شده است. نتایج توصیفی حاکی از آن بود که میانگین امید به زندگی در نمونه مورد مطالعه در سطح متوسط روبه بالا قرار دارد. آزمون فرضیه های اصلی تحقیق نیز حاکی از ارتباط معنادار بین محرومیت نسبی )(، اعتماد نهادی )(، و امیداقتصادی )( با امید به زندگی میباشد. با توجه به یافته ها باید این نکته را مد نظر قرار داد که توزیع برابر منابع و فرصتها و همچنینشفافیت نهادی به ویژه در حوزه اقتصاد ضرورت بنیادینی است که باید برای رسیدن به اهداف توسع های در تصمیم سازیها وسیاستگذاریها مدنظر قرار گیرد.

Keywords:

امید به زندگی , اعتماد نهادی , دانشجویان , حکمرانی خوب , امید اقتصادی