خیال و خیال پروری وجایگاه آن در ادبیات کودک و نوجوان با تکیه بر شاهنامه فردوسی

اشعار کودکانه، مسائل تعلیمی و اخلاقی را با استفاده از مفاهیم حسی و مادی مجسممی سازند؛ آزادی، عشق به وطن، احترام به والدین، راستگویی، خلاقیت و نوآوری،شادی و نشاط کودکانه، دوستی و همزیستی مسالمت آمیز نمونه هایی از این مفاهیمانتزاعی هستند که خالقاان آثار کودک و نوجوان آنها را برای مخاطبانشان مجسمساخته اند و این امر نشان می دهد، زبان آثارکودک و نوجوان، زبانی خاص است.شاهنامه فردوسی یکی از آثار ادبی است که خیالپردازی و تخیل در بخش هایاساطیری و پهلوانی آن نمود برجسته ای دارد و همین امر موجب پیوند آن با ادبیاتکودک و نوجوان شده است. پژوهش حاضر با رویکردی توصیفی و تحلیلی بر آن است تابا تکیه بر شاهنامه فردوسی، خیالپروری و خیالپردازی کودکانه و پیوند آن با ادبیاتکودک و نوجوان را بررسی کند. یافته های پژوهش بیانگر آن است که درونمایه هایمناسب، بهره گیری از شاخصیت های پهلوانی و اسطوره ای، اغراق و بزرگ نمایی برخیرویدادها، استفاده از جادو، به کارگیری موجودات عجیب و غریب نمودهای خیال پردازیو خیال پروری در شاهنامه فردوسی است که مخاطبان کودک و نوجوان را به خود جذبمی کند و حتی این رویکردها در ادبیات کودک و نوجوان بازتاب داشته است.

Keywords:

خیال , ادبیات کودک , شاهنامه فردوسی