بررسی ساختار سازمان آتش نشانی در ایران و جهان در سده اخیر

در سده ای که گذشت، کشور ایران تحولات گستردهای در حوزه های اجتماعی، اقتصادی، فنی و زیربنایی داشته است. ازجمله تحولاتی که در این سده در کشور رخ داد، تاسیس و توسعه سازمانهایی جهت اطفاء حریق و ارائه خدمات ایمنی بوده است. سابق بر این اطفاء حریق در شهرهای ایران، منظم و با ساختاری مدون انجام نمیگرفت و افرادی بهصورت موردی و موضعی به اطفاء حریق و نجات جان افراد میپرداختند که با بازدهی کم و عملکردی نامنظم انجام میشد. در سده اخیر ایجاد و گسترش سازمانهای آتش نشانی و خدمات ایمنی در بسیاری از کشورهای دنیا ازجمله ایران موجب ارتقاء سطح کمی و کیفی، بهبود تاب آوری شهری و ارائه خدمات آتش نشانی و ایمنی شده است. بر این اساس و به مناسبت تغییر قرن تلاش شده است تا در این مقاله به تحولات ساختاری آتش نشانی در کشور ایران و برخی کشورهای پیشرو پرداخته و از تجارب موفق جهانی درس آموزی شود. بدین منظور، با مقایسه ای تطبیقی، نقاط قوت و ضعف ساختار آتش نشانی ایران و بهویژه شهر تهران شناسایی شده و با ارائه پیشنهادات و راهکارهایی ارتقاء ساختار مربوطه مورد نظر است. در این زمینه، فرآیندی که کمک بسیاری به بهبودبخشی ساختار سازمانی آتش نشانی مینماید، مطالعه ساختار مراکز آتش نشانی دیگر کشورها و بهره گیری از تجربه ها و الگوهای استخراجشده آنها میباشدخصوصا ؛ اینکه عمده تغییرات قابل توجه در ساختارهای آتش نشانی در سده گذشته شکلگرفته است و آتش نشانی به مفهومی که امروز شناخته میشود، مرهون تحولات ساختاری، فناورانه و سیاستگذاری در یکصد سال گذشته است. در این راستا، مطالعهای تطبیقی از ساختار و مدلهای سازمانی مراکز آتش نشانی دیگر کشورها صورت گرفته که نتایج آن در مقاله حاضر ارائه شده است. درنهایت برمبنای تحلیل ماموریتو کارکرد و نیز مقایسه با وضعیت آن در سازمان آتش نشانی و خدمات ایمنی کشور، پیشنهاداتی جهت ارتقای وضعیت موجود سازمان آتش نشانی در ایران بهویژه در شهر تهران ارائه شده است.

Keywords:

ساختار , سازمان آتش نشانی , سده اخیر , ایران و جهان