بهنام محمدزاده - کارشناس ارشد مدیریت در سوانح طبیعی، دانشکده محیط زیست دانشگاه تهران
غلامرضا شهبازی - دکتری مدیریت، مدیرکل مدیریت بحران استانداری کرمانشاه
یونس رزلانسری - کارشناس ارشد GIS، دانشکده نقشه برداری دانشگاه خواجه نصیرالدین طوسی
شهرام استواری - کارشناس برق قدرت، دانشکده فنی دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران جنوب

با توجه به اینکه معیارهای اصلی مکان یابی ایستگاه های آتش نشانی بر اساس استاندارد ملی شماره ۶۴۳۰ فاقد فاکتور آلودگی صوتی برای همسایگی های مجاور می باشد در این پژوهش روشی به منظور مکانیابی و تعیین محل دقیق ایستگاه های آتش نشانی با دخالت فاکتور آلودگی صوتی ناشی از صدای موتور خودروهای آتش نشانی ارائه گردیده است. در مرحله نخست بر اساس تکنیک تحلیل سلسله مراتبی ماتریس مقایسه زوجی معیارها طراحی و طی پرسشنامه در اختیار کارشناسان مربوطه قرار داده شد که در نهایت وزن هر معیار نسبت به معیار دیگر برحسب میزان اولویت به آن معیار تخصیص گردید. پس از تهیه لایه های اطلاعاتی به کمک نرم افزار GIS لایه های اطلاعاتی تلفیق و نقشه مکانیابی ایستگاه های آتش نشانی تهیه گردید. جهت تعیین شعاع پوشش هر ایستگاه زمان متوسط رسیدن به محل حادثه برابر ۴ دقیقه در نظر گرفته شد و به کمک نرم افزار Google Map در ترافیک بیشینه روزانه شعاع پوشش برابر ۱۲۰۰ متر در نظر گرفته شد. در مرحله بعد با انطباق نقشه مکانیابی بر نقشه سطح پوشش ایستگاه های آتش نشانی موجود، محدوده پهنه بندی فاقد پوشش بدست آمد و در نهایت نقشه دوایر پیشنهادی جهت احداث ایستگاه های جدید تهیه شد. جهت تعیین میزان آلودگی صوتی با استفاده از تجهیزات سنجش صوت صدای موتور ۹ مدل از خودروهای آتش نشانی در فواصل مختلف از آنها اندازه گیری شد و فاصله سایر کاربری ها از آشیانه خودروهای آتش نشانی حداقل ۳۰ متر تعیین گردید. در مرحله بعد دایره ای به شعاع ۱۰۰ متر به مرکزیت دایره پوشش هر ایستگاه ترسیم گردید و قطعه زمین های مناسب دارای فاصله حداقل ۳۰ متر از سایر کاربری ها در داخل این دایره بعنوان زمین پیشنهادی ایستگاه مشخص شد.

مکانیابی، ایستگاه آتش نشانی، فرایند تحلیل سلسله مراتبی، شعاع پوشش، آلودگی صوتی