فرامرز بادینار - کارشناسی روابط عمومی، دانشگاه علمی- کاربردی، تهران، ایران

هدف پژوهش حاضر بررسی روابط اثربخشی و اثرگذاری اقتصاد شهری بر تولید و توسعه پایدار شهر مشهد است. روش پژوهش توصیفی- پیمایشی می باشد. معیار رفاه اقتصادی بیشترین قدرت تاثیر را نسبت به سایر متغیرها دارد و معیارهای زیباسازی و حمل و نقل کمترین قدرت تاثیر را نسبت به مولفه های مورد بررسی دارند. سیاست گذاران و تصمیم-گیرندگان اگر بنا بر این باشد که مشکل را حل کنند باید استراتژی-ها را بر این اساس اولویت بندی کنند که فقر کم یا ریشه کن شود و شهر به نقطه ایده آل برسد. یافته های پژوهش نشان داد که وقتی مساله اشتغال در مشهد حل شود، فقر ریشه کن می شود. درآمد اقتصادی افزایش می یابد و نهایتا ثبات اقتصادی برقرار می شود و رفاه اقتصادی بالا می رود و مشکل مسکن حل می شود. فرصت های اقتصادی در مشهد چندبرابر می شود و اقتصاد مالی تاثیرگذار می شود و قیمت و سلامت اقتصادی در مشهد برقرار می شود. حمل و نقل در مشهد توسعه بیشتری می یابد و زیباسازی در شهر باعث جذب توریسم بیشتر خواهد شد و در نهایت عدالت اجتماعی برقرار می شود.

توسعه پایدار، اقتصاد شهری، اثربخشی و اثرگذاری، شهر مشهد