مسلم انصاری نسب - استادیار، گروه اقتصاد، دانشکده علوم اداری و اقتصاد، دانشگاه ولی عصر (عج)، رفسنجان، ایران
نجمه بیدمال - دانشجوی کارشناسی ارشد رشته برنامه ریزی سیستم های اقتصادی، گروه اقتصاد، دانشکده علوم اداری و اقتصاد، دانشگاه ولی عصر (عج)، رفسنجان، ایران

یکی از مهم ترین صنایع درآمدزا، صنعت گردشگری می باشد که مورد توجه اغلب اقتصاددانان، تصمیم گیران و سیاست گذاران کشوری و استانی بوده است. در این پژوهش سعی شد جهت توسعه پایدار کلان شهر تهران، از دریچه توسعه بخش گردشگری این موضوع بررسی و رصد شود. ابتدا با استفاده از شاخص درون صنعتی گروبل و لوید، درجه تشابه گرشگری درون صنعتی استان تهران با دیگر استان های کشور بررسی شد که نتایج نشان داد استانهای یزد، مرکزی، قزوین، بوشهر و آذربایجان شرقی بیشترین درجه تشابه درون صنعتی بخش گردشگری را با استان تهران دارند. درجه تشابه درون صنعتی کل برای استان تهران نیز ۰.۹۶۷ بدست آمد. از سوی دیگر برای برنامهریزی تصمیمگیران کلان شهر تهران، ظرفیت بالقوه جذب گردشگر از دیگر استانهای کشور نیز اندازهگیری شد که نتایج نشان داد استان های خراسان رضوی، اصفهان، فارس، کرمان و خوزستان بیشترین ظرفیت بالقوه برای جذب گردشگر به تهران را دارا هستند. لذا پیشنهاد می شود که استان تهران، جهت رونق صنعت گردشگری و دستیابی به توسعه پایدار، سیاست های گردشگری خود را بر استان هایی که بیشترین درجه تشابه را دارند قرار دهند. در مجموع توصیه میشود مطابق یافتههای دو روش استفاده شده در این مطالعه، اطلس و نقشه جامع گردشگری کلانشهر تهران تنظیم شده و مشاغل مربوط به صنعت گردشگری کلانشهر تهران رونق یافته و بیش از پیش گسترش یابند.

کلانشهر تهران، گردشگری، ظرفیت بالقوه، توسعه پایدار