مسعود انتظاری یزدی - دکتری عمران-اقتصاد، صندوق فولاد

در این تحقیق که عنوان آن بررسی تعیین سبک راهبری اقتصادی اثر بخش در شهرداری تهران می باشد، راهبری اقتصادی به عنوان یکی از عوامل اصلی موفقیت سازمان مدنظر گرفته شده است و رهبر موفق نیاز به رفتارهایی دارد که پیروان را برای دست یافتن به هدف های معین در موقعیت های مشخص یگانه ساخته و بر می انگیزد. شهرداری نیز همانند سایر سازمان های دیگر برای آن که بتواند مشکلات بزرگتر و پیچیده تر خود را حل کند و اهداف سازمانی را تحقق بخشد، نیاز به افراد آگاه و شایسته دارد تا با برنامه ریزی، هماهنگی و جهت دهی های به موقع و هوشمندانه در طرح و اجرای سیاست ها و برنامه های توسعه شهری ایفای نقش کند. لذا عنوان این تحقیق بررسی تعیین سبک راهبری اقتصادی اثر بخش در شهرداری تهران انتخاب و با استفاده از مدل و نظریه اقتضایی راهبری اقتصادی فیدلر تست گردید. بر همین اساس فرضیاتی در این تحقیق ارائه شده است که در طول پروژه به بررسی و صحت و سقم آن پرداخته که آن فرضیات عبارتند از اینکه در شرایط مطلوب و نامطلوب رهبری، اثر بخش ترین سبک راهبری اقتصادی سبک وظیفه گرا و در شرایط میانی راهبری اقتصادی سبک رابطه گرا خواهد بود. در این تحقیق جامعه آماری از بین کارمندان و کارشناسان شهرداری تهران تعیین گردیده است و اساس روش و ابزار گردآوری اطلاعات علاوه بر مطالعه مقالات و مراجع مربوطه، یک پرسشنامه نیز می باشد. این تحقیق از نظر روش پیمایشی و از نوع زمینه یابی می باشد که بر اساس آن محقق به تجزیه و تحلیل وضعیت موجود می پردازد. همچنین محرز می باشد که این پژوهش از نوع کاربردی بوده و در آن روش های مطالعه کتابخانه ای، پیمایشی(میدانی) و همبستگی (همخوانی) استفاده گردیده است که در آن سعی بر این است که اصول و روش های تدوین شده در روش کتابخانه ای را برای راهبری اقتصادی موفق پروژه ها به کار ببریم. در پایان فرضیات شرایط مطلوب و نامطلوب با سبک راهبری اقتصادی وظیفه گرا رد شد و فرضیه شرایط میانی با سبک راهبری اقتصادی رابطه گرا تایید گردید.

شهرداری، اثربخشی، مقیاس LPC، سبک رهبری، رابطه رهبر پیرو، ساختار وظیفه