بررسی شاخص های تاب آوری در برابر زلزله از دیدگاه برنامه ریزی کاربری زمین؛ موردپژوهش شهر تهران

با رشد جمعیت و تمرکز زیرساخت ها در شهرها، آسیب پذیری شهرها در زمان وقوع مخاطرات طبیعی نظیر زلزله گسترده خواهد بود. هدف این پژوهش استخراج شاخص های تاب آوری مرتبط با برنامه ریزی کاربری زمین و بررسی آن ها در موردپژوهش است. در این راستا با استفاده از ابزار مطالعات اسنادی سعی بر استخراج شاخص های با اهمیت بالا شد که درنهایت این شاخص ها با نظر خبرگان و از طریق روش فازی سلسله مراتبی (FAHP) مورد امتیازدهی قرار گرفتند. با سنجش فضایی این شاخص ها با نرم افزار GIS و از روی هم گذاری لایه ها مشخص شد شهر تهران در برابر زلزله تاب آوری پایینی دارد که این مورد به خصوص در مناطق مرکزی شهر بسیار مشهود است. جهت افزایش این تاب آوری در نظام برنامه ریزی و مدیریت شهر به روز نگه داشتن بانک اطلاعاتی داده ها، یکپارچه نمودن برنامه ریزی های مرتبط با پایداری برنامه ریزی کاربری زمین و تدوین ضوابط و مقررات خاص از مهم ترین راهکارهای یافته شده این پژوهش می باشد.

Keywords:

تاب آوری شهری , زلزله , شهر تهران , برنامه ریزی کاربری زمین