ارزیابی انواع سیاست های اخذ کرایه در سامانه های حمل ونقل همگانی و انتخاب مناسب ترین روش باتوجه به ساختار و تکنولوژی های هوشمند

هدف اولیه ی قیمت گذاری حمل ونقل عمومی ایجاد درآمدی است که متضمن عرضه ی کافی و مناسب خدمات حمل ونقل عمومی باشد. همچنین، میتوان انتظار داشت که قیمت گذاری حمل ونقل عمومی در کاهش تراکم و اثر زیست محیطی ترافیک جادهای و ایجاد هماهنگی موثر میان روشهای حمل ونقل عمومی و کاهش فقر سهیم باشد.قیمت گذاری حمل ونقل شهری به واسطه ی تعقیب اهداف چندگانه و تفکیک نهادی زیرساخت های جاده ای از حوزه ی بهره برداری، قیمت گذاری زیرساخت ها از مخارج و تفکیک جاده ها از سایر روشهای حمل ونقل، امری پیچیده میباشد. به دلیل یکپارچگی و پایداری حمل ونقل شهری، کشورهای درحال توسعه باید به سمت قیمتهایی حرکت کنند که مبین هزینه های اجتماعی تمام روشها باشد. فعالیت های تجاری اتوبوس ها و متروها در مناطق شهری میتواند منجر به بازسازی کمتر خدمات اتوبوسرانی با استفاده از منافع مکمل روشها و عرضه ی خدمات مسافرتی بیش از حد بهینه توسط اتوبوسها شود. تجارب اخیر حاکی از آن است که واگذاری عملیات راه آهن شهری به بخش خصوصی میتواند دستیابی به ادغام منصفانه را با مشکل بیشتری مواجه کند. با اینهمه، همه ی مدلهای هماهنگی ملاحظات مربوط به حمایت از یارانه های حمل ونقل عمومی باید مورد بررسی قرار گیرد استفاده از کارت هوشمند در صنعت حمل و نقل، جلوه نوینی به آن می بخشد و می تواند مسیر حرکت به سوی سامانه های نوین الکترونیکی و مکانیزه را در سایر صنایع نیز هموار نماید. با توجه به اینکه مخاطب صنعت حمل و نقل عمومی، همه اقشار جامعه هستند، لذا استفاده از تکنولوژی های نوین، می تواند شروع خوبی در کشور باشد که یکپارچه سازی را بین شبکه های مختلف مانند پرداخت و حمل و نقل انجام دهد. امید آن می رود که کاربری کارت هوشمند در قالب بلیت الکترونیکی، بتواند گامی در راستای فرهنگ سازی برای استفاده از شبکه های پرداخت و توسعه پرداخت خرد باشد.اگر سیستم حمل ونقل چندوجهی به عنوان بنگاه منفرد عرضه کننده در نظر گرفته شود، قاعده قیمت گذاری رمزی میتواند به عنوان قاعدهای برای تخصیص سیستم هزینه های ثابت میان روشها تعبیر شود.در عملیات اتوبوس، بیش از ۹۰ درصد هزینه ها با توجه به تعداد وسایل نقلیه مورد استفاده یا کیلومترهای طی شده توسط اتوبوس متغیر است. قیمت گذاری هزینه ی نهایی کوتاه مدت تقریبا تمامی هزینه ها را پوشش میدهد. این امر در خصوص سیستم راه آهن که تنها ۵۰ یا ۶۰ درصد هزینه به صورت مستقیم مربوط به خدمات ارائه شده است، مصداق ندارد. در این شرایط کارآمدترین پیامد دربردارنده ی سطوح مختلف پوشش هزینه ی کل برحسب روشها و انتقال میان آن ها است. اگر کشش های متقاطع میان اشکال بدیل حمل ونقل صفر باشد، هدف پوشش موثر هزینه های کل با افزودن حاشیه ی سود به هزینه ی نهایی اجتماعی به تناسب عکس کششهای قیمتی تقاضا حاصل خواهد شد. در این صورت، قاعده ی رمزی بامشکلات بیشتری همراه خواهد بود. نسبت قیمتهای زمانهای کم ترافیک به زمانهای اوج ترافیک را در نظر بگیرید. اگر تقاضا در زمان اوج ترافیک کامل بی کشش و در زمان های کم ترافیک باکشش باشد، کل فشار وارده بر قیمتهای اوج ترافیک خواهد بود.

Keywords:

کرایه , سیاست های اخذ , کرایه حمل ونقل همگانی , سیستم هوشمند