علی انصاری - کارشناسی ارشد معماری گرایش طراحی فضاهای آموزشی
فاطمه میرامینی - کارشناسی ارشد جغرافیا و برنامه ریزی روستایی

روستای سرآقاسید در استان چهارمحال و بختیاری و فاصله ۱۴۰ کیلومتری شهرکرد قرار دارد. این روستا به لحاظ معماری سنتی بافت پلکانی ، عناصر تاریخی، مذهبی و چشم اندازهای طبیعی از جمله روستاهای دارای بافت با ارزش فرهنگی - تاریخی است. روستای سرآقاسید با توجه به ارتقاء و زیباسازی بافت با ارزش روستایی از مناطق هدف گردشگری ایران می باشد. جنبه زیباسازی و احیای معماری سنتی از مزایای استفاده از مصالح بومی است که غالب بودن هریک از این مصالح چهره کلی بافت را به آن سمت سوق خواهد داد. هدف پژوهش حاضر، بررسی استفاده از مصالح بومی در زیباسازی بافت با ارزش روستایی با تاکید بر روستای سرآقاسید جهت برنامه ریزی های صحیح مدیریتی و محیطی بلند مدت موثر در منطقه می باشد. به این منظور عالوه بر جمع آوری اسناد پژوهشی طرح های بهسازی بافت با ارزش فرهنگی – تاریخی روستای سرآقاسید ، کتابخانه ای، مشاهدات میدانی از بافت با ارزش روستایی منطقه مطالعاتی صورت گرفت. نتیجه اینکه استفاده از مصالح بومی در زیباسازی بافت با ارزش روستایی روستای سرآقاسید و جذب گردشگر نقش بارزی دارد و در کنار فضای تاریخی این روستا و حفظ چهارچوب معماری، زیباسازی بافت با ارزش روستایی با حداکثر بهره وری از مصالح بومی ضرورت دارد.

زیباسازی، مصالح بومی، معماری سنتی، روستای سرآقاسید