بازتاب جنگ افزارها و تطورشان در اشعار و ترانه های مردم بختیاری
Publish Year: 1400
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 454
This Paper With 24 Page And PDF and WORD Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
CBSSCN01_037
تاریخ نمایه سازی: 28 شهریور 1401
Abstract:
وجود آدمی از نخستین روزهای حضور در سیاره ی خاکی تاکنون دو جلوه را نشان داده است: یکی گرایش به شعر و نظم به عنوان میل درونی که هم به اقناع روحی منجر می شده و هم بسیاری از خواسته ها و اندیشه های مد نظر او را در آیینه شعر منعکس می ساخته است، دیگری مبارزه با انواع بلایا و مهاجمان مختلف طبیعی و انسان های دیگری بوده است که برای ماندن و تنازع بقا امری ضروری و لازم به شمار می رود. بختیاری ها در طول دوران پر فراز و نشیب خود، اندوخته ها و تجربه های بی شماری را نانوشته (شفاهی) و بر برگ نوشته ها ی تاریخ زندگی خود ثبت نموده و افزوده اند که بارزترین آن ها زندگی مبتنی بر کوچ همراه با سختی های متعدد است که بخشی از این تجارب و حفظ حیات در اشعار و ترانه هایشان بازتاب یافته است. این قوم برای دفاع از کیان خود و در امان ماندن از تهاجمات و آسیب های گوناگون، از جنگ افزارهای مختلفی از سلاح سرد و گرم و آنچه در این نوشتار به آن پرداخته می شود، بهره می جسته اند. با این دیدگاه که جنگ افزارها در اشعار و ترانه های عامیانه بختیاری چه جایگاهی دارند، در پی یافتن پاسخ این سوال هستیم که جنگ افزارهای بختیاری از زمان های گذشته تاکنون چه روندی را طی کرده اند و چه تغییراتی داشته اند؟ بررسی ها و نتایج پژوهش نشان می دهد سیر دگرگونی و تطور کاربرد انواع سلاح ها (از جمله سنگ، گرز، شمشیر، خنجر، سپر، تفنگ و انواع آن و...) و کاربرد های متناسب آن ها (از جمله دفاع، مبارزه و شکار) بخش مهمی از درونمایه اشعار عامیانه ی بختیاری است که تاکنون به صورت علمی به آن ها توجه نشده است و برای شناخت گنجینه های ادبی این قوم پرداختن به این موضوع، می توان تا حدودی از روحیات، مواجه و مبارزه با سختی ها، نبرد با دشمنان و به طور کلی نوع زندگی مردم بختیاری ها از گذشته تا امروز آگاه شد.
Keywords:
Authors
علی حسین پور
کارشناسی ارشد ایران شناسی (گرایش فرهنگ، آداب و رسوم و میراث فرهنگی)؛ پژوهشگر بنیاد ایران شناسی شعبه چهار محال و بختیاری
مهدی طهماسبی دزکی
دانشجوی دکتری زبان و ادبیات فارسی دانشگاه شهرکرد