ارزیابی مصرف دخانیات در جوانان مراجعه کننده به واحدهای بهداشتی شهرستان تبریز در سال ۱۳۹۶

Publish Year: 1397
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 99

نسخه کامل این Paper ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

THMED03_067

تاریخ نمایه سازی: 28 شهریور 1401

Abstract:

هدف: آمروزه مسئله استعمال دخانیات از مسائل مهم اجتماعی و یکی از اساسی ترین مشکلاتی است که نسل جوان با آن روبرو می باشد و می تواند زمینه ساز بسیاری از بیماری ها و مشکلات ناشی از آن در فرد و جامعه باشد. در خانواده هایی کهمصرف سیگار در آنها یک ضد ارزش نیست و نشآنهای از برجستگی شخصیت محسوب می شود و هیچگونه مقاومتیهم در مقابل مصرف سیگار وجود ندارد تمایل جوان به مصرف دخانیات افزایش می یابد.روش ها: این بررسی از نوع مقطعی و توصیفی می باشد. نتایج ارزیابی مصرف دخانیات ۶۷۵۳۹ فرد در گروه سنی جوانانکه در طول سال ۹۶ به مراکز سلامت و خانه های بهداشت شهرستان تبریز مراجعه کرده بودند» پس از استخراج از سامانهسیب مورد تجزیه و تحلیل اماری قرار گرفتند.نتایج: این بررسی نشان داد ۴۱/۷ درصد از کل افراد گروه سنی جوانان در طول سال ۹۶ از نظر مصرف دخانیات موردارزیابی قرار گرفته بودند. ۴/۰۷ درصد افراد سیگار قلیان، پیپ یا مواد دخانی بدون دود مصرف می کردند که از این تعداد۸۸/۹ درصد مرد و ۱۱/۱درصد زن بودند. افراد خانواده یا خویشاوندان ۶/۱۱ درصد آنان در حضور فرد اقدام به مصرفدخانیات می کردند که ۲۶/۵ درصد را مردان و ۷۳/۵ درصد را زنان شامل می شدند.۴/۶۶ درصد افراد در معرض دودسیگار قلیان، چیق، ییپ و سایر مواد دخانی در منزل و با اماکن عمومی قرار داشتند ولی دخانیات مصرف نمی کردند که۲۹/۱ درصد آنان مرد و ‎ ۷۰/۹ درصد زن بودند.نتیجه گیری: استعمال دخانیات در مردان گروه سنی جوان بیشتر از زنان می باشد این در حالی است که زنان بیشتر درمعرض دود دست اول. دوم و سوم ناشی از استعمال دخانیات قرار دارند. لذا ارتباط و تعامل صحیح بین والدین و جوانانبخصوص جوانان پسر در فضای خانواده و نظارت غیر مستقیم والدین بر روابط خارج از خانه ی جوانان امکان لغزش و مقابله با وسوسه های استعمال دخانیات را کاهش میدهد. خانواده با ارائه یک الگوی انعطاف پذیر، میزان و ظرفیت انتقادپذیری و تغییریذیری را در جوانان ارتقاء دهند.

Authors

مریم محمدی

کارشناسی، مامایی، مرکز بهداشت شهرستان تبریز، دانشگاه علوم پزشکی تبریز، تبریز، ایران

فرزانه قادری

کارشناسی، بهداشت عمومی، مرکز بهداشت شهرستان تبریز، دانشگاه علوم پزشکی تبریز، تبریز، ایران

فرناز رهبرفرزام

کارشناسی، مامایی، مرکز بهداشت شهرستان تبریز، دانشگاه علوم پزشکی تبریز، تبریز، ایران

علی عبادی

پزشکی عمومی، مرکز بهداشت شهرستان تبریز، دانشگاه علوم پزشکی تبریز، تبریز، ایران

ظریفه سلمانی

کارشناسی، بهداشت عمومی، مرکز بهداشت شهرستان تبریز، دانشگاه علوم پزشکی تبریز، تبریز، ایران

پری بیات سفیدی

کاردانی، بهداشت خانواده، مرکز بهداشت شهرستان تبریز، دانشگاه علوم پزشکی تبریز، تبریز، ایران