الگوی استعمال دخانیات در سربازان نیروی دریایی شهر بندرعباس در سال ۱۳۹۷

Publish Year: 1397
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 83

نسخه کامل این Paper ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

THMED03_135

تاریخ نمایه سازی: 28 شهریور 1401

Abstract:

هدف: استعمال دخانیات به عنوان یکی از عوامل خطرساز مهم و افزایش دهنده بیماری ها در دنیا به شمار می رود و یکیاز عوامل قابل پیشگیری بیماری ها و مرگ های زودرس شناخته شده است. استعمال دخانیات رفتاری است که عموما ازدوران نوجوانی آغاز می گردد. با نگاهی به جمعیت ایران از قرارگیری یک گروه جمعیتی بزرگ از جوانان در دوره سربازیحاکی است بنابراین مطالعه حاضر با هدف تعیین الکوی استعمال دخانیات در سربازان نیروی دریایی شهر بندرعباس می باشد.روش ها: این پژوهش مقطعی از نوع توصیفی- تحلیلی بوده که بر روی ۳۰۰ نفر از سربازان نیروی دربایی شهر بندرعباسبه روش نمونه گیری در دسترس صورت گرفته است. ابزار گردآوری داده ها پرسشنامه ای مشتمل بر مشخصاتدموگرافیک، الگوی استعمال. نوع دخانیات مورداستفاده و سابقه مصرف استفاده شد. تجزیه وتحلیل داده ها با استفاده ازنرم افزار SPSS و شاخص های آمار توصیفی (فراوانی. درصد فراوانی میانگین و انحراف معیار) و نمودار انجام شد.نتایج: میانگین سن افراد موردمطالعه ۲۲±۲/۷۶ و دامنه سنی شرکت کنندگان ۳۶-۱۸ سال بود. شیوع کلی مصرفدخانیات ۴۴/۴ درصد و شیوع مصرف روزانه ۲۰/۷ درصد بود. شیوع مصرف سیگار ۶/۱ درصد. قلیان ۲۱/۴ درصد و سیگارو قلیان با هم ۱۲/۲ درصد بود. ارتباط معنی داری بین سن و مصرف دخانیات مشاهده شد (P-Value=۰/۰۲۳). همچنینبین سن و مصرف قلیان ارتباط معنی داری مشاهده شد (P-Value=۰/۰۳۸) اما بین سیگار و سن ارتباط معنی داریمشاهده نگردید (P-Value=۰/۴۷)نتیجه گیری: یافته های مطالعه حاضر نشان داد شیوع استعمال دخانیات در سنین زیر ۲۵ سال به طور قابل توجهیبالاتر بوده، اولین تجربه استعمال دخانیات به طور متوسط در سن ۱۶ سالگی قرار داشت، که با اکثر مطالعات مشابه دراین زمینه هم خوانی دارد. بنابراین توصیه می گردد با به تاخیر انداختن سن شروع مصرف دخانیات در جامعه فوق. انجاممداخلات جهت ترک دخانیات و اجرای برنامه های آموزشی جهت آگاه نمودن و برنامه ریزی جهت پیشگیری مناسب درسنین پایین تر اقدامات لازم انجام پذپرد.

Authors

فاطمه کریمی

کارشناسی ارشد، آموزش بهداشت، مرکز تحقیقات عوامل اجتماعی در ارتقاء سلامت، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی هرمزگان، بندرعباس، ایران

عبدالحسین مدنی

دکترای خصصی، اپیدمیولوژی، گروه اپیدمیولوژی، مرکز تحقیقات عوامل اجتماعی در ارتقاء سلامت، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی هرمزگان، بندرعباس، ایران

رسول ابهر

کارشناسی ارشد، آموزش بهداشت، مرکز تحقیقات عوامل اجتماعی در ارتقاء سلامت، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی هرمزگان، بندرعباس، ایران

فایقه زارعی

کارشناسی ارشد، میکروبیولوژی، مرکز تحقیقات عوامل اجتماعی در ارتقاء سلامت، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی هرمزگان، بندرعباس، ایران