ارتباط شدت اوتیسم کودک با شکاف انطباق و انسجام ایدهآل و واقعی خانواده از دیدگاه پدران دارای کودک اوتیسم شهر بوشهر و شیراز ۱۳۹۸

مقدمه: بررسی چالش های خانواده های دارای کودک اوتیسم می تواند گستره تاثیر این بیماری بر خانواده را مشخص ساخته و مبنایی برای سیاستگزاری در جهت بهبود مشکلات این خانوادهها باشد. انطباق و انسجام خانواده از جمله مسائل حائز اهمیت در خانواده های دارای کودک اوتیسم می باشد. افزایش فاصله بین انسجامی که افراد خانواده توقع دارند بر محیط خانوادگی حاکم باشد و آنچه از دیدگاه آنها در حال حاضر وجود دارد می تواند محیط خانواده را با مشکل مواجه سازد. بنابراین پی بردن به این فاصله و تاثیری که وجود کودک مبتلا به اوتیسم بر ایجاد آن دارد حائز اهمیت است. علیرغم اهمیت برآورد همبستگی خانواده و ارتباطی که با بیماری کودک دارد توسط هر دو والد، اغلب مطالعات این مهم را تنها از دیدگاه مادران دارای کودک اوتیسم بررسی کرده اند و دیدگاه پدران را مد نظر قرار نداده اند. پژوهش حاضر به بررسی ارتباط شدت اوتیسم با شکاف انطباق و انسجام ایده آل و واقعی خانواده از دیدگاه پدران دارای کودک اوتیسم شهر بوشهر و شیراز در سال ۱۳۹۸ پرداخته است. مواد و روش ها: در این مطالعه مقطعی از نوع توصیفی- تحلیلی، ۹۶ پدر دارای کودک مبتلا به اوتیسم که در بهزیستی شهر شیراز و بوشهر پرونده داشتند و اوتیسم آنان مشخص شده بود، وارد پژوهش شدند. نمونه گیری به صورت تمام شماری انجام شد. معیار ورود به پژوهش شامل داشتن فرزند ۲ تا ۱۸ سال (دوره کودکی) مبتلا به یکی از اختلالات طیف اوتیسم (به تشخیص پزشک)، و داشتن رضایت برای شرکت در پژوهش بود. معیار خروج شامل، وجود اختلال روانپزشکی در والد و عدم تکمیل پرسشنامه بود. ابزار جمع آوری داده ها شامل فرم اطلاعات جمعیت شناختی، مقیاس درجه بندی اوتیسم گیلیام (GARS) و پرسشنامه انطباق و همبستگی خانواده اولسون و همکاران بود. تحلیل داده ها به وسیله نرم افزار SPSS ویرایش ۱۹ و آزمون های تحلیلی تی زوجی و همبستگی پیرسون انجام شد. سطح معناداری در تمام موارد کمتر از ۰/۰۵ در نظر گرفته شد. یافته ها: میانگین نمره شکاف بین انسجام ایده آل و واقعی ۶/۴۱±۱۴/۹۳؛ میانگین نمره شکاف بین انسجام ایده آل و واقعی ۷/۴۱±۱۴/۲۲ و میانگین نمره شکاف انطباق و انسجام ایده آل و واقعی ۱۳/۲۰±۲۹/۰۶ بود. بین نمره اوتیسم و میزان شکاف بین انسجام ایده آل و واقعی (P-Value=۰/۰۰۶؛ r=۰/۳۹۷)، شکاف بین انسجام ایده آل و واقعی (P-Value=۰/۰۱۲؛ t=۰/۳۶۴) و شکاف انطباق و انسجام ایده آل و واقعی (P-Value=۰/۰۱۱؛ r=۰/۳۷۰). ارتباط آماری مستقیم و معنادار وجود داشت؛ یعنی هر چه نمره کودک از لحاظ شدت اوتیسم افزایش می یابد فاصله بین انطباق و انسجام واقعی و ایده آل بیشتر می شود. بحث و نتیجه گیری: با توجه به افزایش شکاف انطباق و انسجام خانوادگی با افزایش شدت اوتیسم، در خانواده های دارای کودک مبتلا به اوتیسم نه تنها باید خود کودک مد نظر باشد بلکه طراحی مداخلاتی برای بهینه سازی محیط خانواده نیز بایستی در برنامه کار سیاستگزاران حوزه سلامت خانواده گنجانده شود.

Keywords:

انطباق خانواده , انسجام , اوتیسم