اسدالله اسدی گرمارودی - دانشجوی دکتری تصوف و عرفان، دانشکده حقوق، الهیات وعلوم سیاسی، واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران.
علی شیخ الاسلامی - استاد گروه عرفان اسلامی، دانشکده حقوق، الهیات وعلوم سیاسی، واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران.نویسنده مسئول: a-sheikholeslami@srbiau.ac.ir
اسماعیل منصوری لاریجانی - دانشیارگروه عرفان اسلامی، دانشگاه امام حسین ع، تهران، ایران.
رضا ساکی - دانشیار دانشگاه تربیت دبیر شهید رجائی، تهران، ایران.

اهتمام همه­جانبه تزریق، ترویج و تعمیق آموزه­های عرفان ناب اسلامی در همه عرصه­های اجتماع و به­ویژه در قلمرو اصول مدیریت ضرورتی است انکارناپذیر. هدف این پژوهش آن است تا با طراحی واعتباریابی مدل مدیریت عرفان اسلامی: اولا این تاثیر را بنمایاند و ثانیا عرفان اسلامی را در حقیقت راستین­اش با الگوپذیری از انسان کامل و کامل­شدن مدیران در سیرو سلوکی صدرایی، از انزوای منفی نجات بخشد. این پژوهش با استفاده از طرح تحقیقی آمیخته از نوع اکتشافی انجام و به­ترتیب با بررسی کتابخانه­ای و مصاحبه با صاحب­نظران، چارچوب اولیه راهنما را تهیه و بر اساس روش کیو که عامل پیوند بین داده­های کمی و کیفی است مراحل نهایی پژوهش، تا طراحی و اعتباریابی مدل مورد انتظار دنبال­شده­است. مدل به­دست­آمده دارای هفت مولفه اصلی: عدالت­محوری، تعالی­جویی، بهبود اجتماعی، اثربخشی، کارایی، اسوه­ای، تکلیف-مداری مرتبط با یکدیگر بوده و نتایج حاکی از آن است که مولفه­های مدیریت مبتنی­بر عرفان اسلامی به­ صورت مستقیم یا غیرمستقیم با ضرایبی بین  ۱۰۸/۰ تا ۳۸۴/۰  بر یکدیگر تاثیر معنی­دار داشته­اند و مدل ارائه شده از لحاظ آماری با اطمینان ۹۵ درصد، مورد تایید است. لذا می­توان با بهره­گیری از آموزه­های عرفان اسلامی در مدیریت، جلوه­ای الهی و کاراتر در سازمان ارائه­نمود که نتایج آن منجر به بالندگی هرچه بیشتر سازمان­ها شود.

مدل, مدیریت, عرفان اسلامی, آموزه های عرفان اسلامی