مصادیق آیات قرآنی در متون عرفانی
عنوان مقاله: مصادیق آیات قرآنی در متون عرفانی
شناسه ملی مقاله: JR_IAUZ-19-73_008
منتشر شده در در سال 1401
شناسه ملی مقاله: JR_IAUZ-19-73_008
منتشر شده در در سال 1401
مشخصات نویسندگان مقاله:
زهره اله دادی دستجردی - استادیار گروه زبان و ادبیات فارسی، دانشگاه علامه طباطبائی، تهران،ایران. allahdadidastjerdi@atu.ac.ir
خلاصه مقاله:
زهره اله دادی دستجردی - استادیار گروه زبان و ادبیات فارسی، دانشگاه علامه طباطبائی، تهران،ایران. allahdadidastjerdi@atu.ac.ir
عرفا و صوفیه برای بیان مفاهیم و اصطلاحات عرفان نظری و عرفان عملی همواره از آیات قرآن کریم بهرهجسته اند؛ آنان برای بیان کشف و شهود و تجربیات عارفانه خود نیز هیچ زبانی را کارآمدتر و رساتر از زبان قرآن نمی دانستند. از این رو، می توان بهآسانی و بهوفور معنا، تفسیر، تاویل و مصداق بسیاری از آیات قرآن را در متون عرفان و تصوف یافت. تمرکز اصلی این جستار بر مصادیق آیات قرآن در این متون است. متون عرفانی منتخب این جستار به زبان فارسی است. در ابتدای مقاله به ارائه تعریف مصداق در علم معنی شناسی پرداختهشده تا تفاوت آن با معنی "مفهوم" و "معنا" بهدستآید و سپس تعاریف مصداق و تفاوت آن با تاویل در علوم قرآنی کاویده و در پایان نمونه هایی از مصادیق آیات قرآن در این متون ذکرگردیدهاست. "ملوک" و "قریه" در آیه ۳۴ سوره نمل، "کرامت" در آیه ۷۰ سوره اسراء ، "امانت" در آیه ۷۲ سوره احزاب و واژگان "صراط مستقیم" ، "تقوی" و "هوی" از جمله مواردی است که در این جستار در بیست متن عرفانی فارسی، مصداقیابی شده است.
کلمات کلیدی: واژگان قرآن, مصداق, مفهوم, تاویل, جری و تطبیق, متون عرفان و تصوف
صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/1520136/