اثر سلنیوم برتیروتروپین TSH و سطح آنتی پراکسیداز آنتی بادیanti TPO Ab در بیماران هیپوتیروئیدی اتو ایمیون

مقدمه: ارتباط سلنیم با هیپوتیروئیدی اتوایمیون در برخی مطالعات مطرح شده است.هدف ما یافتن رابطه ای بین درمان با سلنیوم وسطح آنتی بادی های آنتی پراکسیدازبود. .تا در صورت وجود این ارتباط سلنیوم را به عنوان داروی کمکی وموثری در این بیماران بکار ببریم.روش کار : در ۵۰ بیمار هیپوتیروئید اتو ایمیون شرح حال ، معاینه فیزیکی ، اندازه گیری anti TPO،TSH, free T۴ انجام شد.بیماران به دو دسته درمان با لووتیروکسین( ۵۰ تا ۱۰۰ میکروگرم بسته به BMIبیمار)و قرص سلنیوم به میزان ۲۰۰ میکرو گرم وگروه دوم درمان با لووتیروکسین( ۵۰ تا ۱۰۰ میکروگرم بسته به BMIبیمار) و پلاسبو سلنیوم به مدت سه ماه قرار گرفتند.سپس آزمایشات اولیه تکرار شد. در انتها بررسی تاثیر سلنیوم برAnti TPO TSH,free T۴ مورد بررسی و مقایسه قرار گرفت.یافته ها: ۵۰ بیمار ۱۱ مرد و ۳۹ زن با میانگین سنی ۴۹/۸±۹۲/۳۶, سطح TSH ۵۷/۱۵±۲۱/۲۲ وسطح anti TPO Ab ۷۸/۴۲۴ و میانگین free t۴ ۸۲۹/۰ وارد مطالعه شدند. تفاوت سطح anti TPO بعد از درمان در گروه مداخله (۱۰/۱۹۷±۵۹/۵۸) و در گروه شاهد (۲۷/۲۱۱ ±۹۲/۷ ) بود . در مقایسه عدم تفاوت معنی دار بعد از مداخله در دو گروه در میانگین سطح آنتی پراکسیداز انتی بادی (۷۲۷/۰ p=)، در TSH (۱۶۵/۰ p=)، در free T۴ (۷۸۵/۰p=) مشاهده شد.نتیجه گیری : مصرف سلنیوم در مقایسه با پلاسبو در بیماران با هیپو تیروئیدی اتو ایمیون کاهش بیشتری در Anti TPO وTSH و افزایش free T۴ شد.اما از نظر آماری در مقایسه دو گروه تفاوت معنی داری در این تغییرات وجودنداشت.

Keywords:

هیپوتیروئیدی , سلنیوم , آنتی پراکسیداز آنتی بادی , تیروتروپین