معصومه نامجو ابوسعیدی - دانشجوی دکتری مشاوره، گروه روانشناسی و مشاوره، واحد قشم، دانشگاه آزاد اسلامی، قشم، ایران
مهین عسکری - دانشگاه علوم پزشکی هرمزگان، بندرعباس، ایران (نویسنده مسئول)
عماد یوسفی - استادیار، گروه روانشناسی و مشاوره، واحد قشم، دانشگاه آزاد اسلامی، قشم، ایران

مقدمه: تحقیقات نشان داده است که رویکردهای روانشناختی مختلفی در ارتباط با حمایت اجتماعی ادراک شده انجام شده است بنابراین هدف از این پژوهش مقایسه اثربخشی روان درمانی مثبت گرا و واقعیتدرمانی بر حمایت اجتماعی ادراک شده در معتادین تحت درمان بود. روش کار: این پژوهش ازنظر هدف کاربردی و ازنظر روش شناسی در زمره پژوهش های نیمه آزمایشی بود. جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه معتادین تحت درمان در کلینیک های ترک اعتیاد شهر کرمان در سال ۱۳۹۹ بود که از این بین تعداد ۴۵ نفر به روش نمونه گیری هدفمند انتخاب و به صورت تصادفی در گروه های آزمایشی روان درمانی مثبت گرا، واقعیتدرمانی و گروه کنترل (هر گروه ۱۵ نفر) تقسیم شدند. در مرحله پیش آزمون افراد نمونه به پرسشنامه حمایت اجتماعی ادراک شده (زیمت و همکاران، ۱۹۸۸) پاسخ دادند. سپس پروتکل ۸ جلسه ای روان درمانی مثبت گرا کویلیام (۲۰۰۳) و پروتکل ۸ جلسه ای واقعیت درمانی سلیمانی و بابایی (۱۳۹۵) بر روی گروه های آزمایش اجرا شد. سپس در مرحله پس آزمون نمونه مجدد به پرسشنامه پاسخ دادند. پس از جمع آوری داده ها با استفاده از نرم افزار آماری SPSS-۲۳ و روش آماری تحلیل کوواریانس (ANCOA) به فرضیه پژوهش پاسخ داده شد. نتایج: نتایج پژوهش نشان داد روان درمانی مثبت گرا به مقدار ۶۰ درصد و واقعیت درمانی به مقدار ۳۱ درصد بر حمایت اجتماعی ادراک شده موثر بود. نتیجه گیری: به مسئولین مراکز ترک اعتیاد توصیه می شود از روان درمانی مثبت گرا در جهت افزایش حمایت اجتماعی ادراک شده معتادین تحت درمان استفاده کنند.

روان درمانی مثبت گرا, واقعیت درمانی, حمایت اجتماعی ادراک شده